س532. شخصی قطعه زمینی را به نام فرزند صغیرش خریده و سند عادی آن را به اسم او به این صورت تنظیم کرده است: «فروشنده، فلان شخص و خریدار هم فلان فرزندش است» و بعد از آنکه آن کودک به سن بلوغ رسید، این زمین را به شخص دیگری فروخت ولی ورثه ی پدر با این ادّعا که آن قطعه زمین ارث پدرشان است، آن را تصرّف کردند؛ با آنکه از پدرشان اسمی در سند عادی نیامده است؛ آیا جایز است ورثه برای خریدار مزاحمت ایجاد کنند؟

ج: مجرّد ذکر نام فرزند صغیر در قرارداد معامله به عنوان مشتری، ملاک مالکیت او نیست؛ بنابراین، اگر ثابت شود که پدر زمینی را که با پول خودش خریده، به فرزندش هبه کرده و یا به او صلح نموده، زمین متعلّق به اوست و اگر آن را بعد از رسیدن به سنّ بلوغ به نحو صحیح شرعی به خریدار دیگری بفروشد، کسی حق مزاحمت و گرفتن زمین از دست او را ندارد.

س533. زمینی طبق سند عادی به نام پدر خانواده است و بعد از مدتی در سند رسمی، زمین را به نام فرزند صغیرش می کند، ولی هنوز زمین در اختیار پدر است و اکنون که فرزند به سن بلوغ رسیده است، ادعا می کند که آن زمین ملک اوست؛ زیرا در سند رسمی به نام او ثبت شده است، ولی پدر او می گوید که زمین را با پول خودش و برای خودش خریده و فقط برای تخفیف مالیات، آن را به نام فرزندش کرده است؛ آیا فرزند می تواند بدون رضایت پدرش در آن زمین تصرّف کند یا آن را بفروشد؟

ج: اگر پدری که زمین را با پول خودش خریده، تا بعد از بلوغ فرزند، متصرّف در آن بوده است، تا زمانی که فرزند ثابت نکرده که پدرش آن زمین را به او هبه کرده و مالکیّت آن را به او منتقل نموده، حق ندارد به مجرّد اینکه سند رسمی آن به نام اوست، در مالکیّت و تصرّف در زمین و تسلط برآن مزاحم پدرش شود.

س534. بنده با وجود داشتن خانه شخصی، مدتی است در منزل سازمانی ساکن شده ام؛ آیا این کار من غصب است و نمازم در این خانه باطل است؟

ج: درصورتی که خلاف قوانین و مقررات باشد، نماز و دیگر تصرفات در آن جایز نیست.

س535. قطعه زمینی را که افراد زیادی در طول چندین سال خرید و فروش کرده اند، خریده و خانه ای را در آنجا ساخته ام و در حال حاضر، شخصی ادعا می کند که آن زمین ملک اوست و سند آن هم به طور رسمی قبل از انقلاب اسلامی به نام او ثبت شده است و به همین دلیل او علیه من و تعدادی از همسایگانم به دادگاه شکایت کرده است؛ آیا تصرّفات من در این زمین با توجه به ادّعای او غصب محسوب می شود؟

ج: خرید زمین از ذوالیَد قبلی، طبق ظاهر شرع، محکوم به صحّت است و زمین، ملک خریدار است؛ در نتیجه، تا زمانی که فردی که مدّعی مالکیّت قبلی زمین است، مالکیّت شرعی خود را در دادگاه ثابت نکند، حق مزاحمت متصرّف و ذوالیَد فعلی را ندارد.