حکم ترک‌ حج

مسأله ۱ـ حج از ضروریات دین به شمار می‌آید، و وجوب آن با دلایل فراوان در کتاب و سنت به اثبات رسیده است، و کسی که با دارا بودن شرایط و علم به وجوب حج، آن را ترک کند، گناه کبیره مرتکب شده است.
خداوند متعال در قرآن کریم می‌فرماید: (وَلِلّهِ عَلَی النَّاسِ حِجُّ الْبَیْتِ مَنِ اسْتَطَاعَ إِلَیْهِ سَبِیلاً وَمَن کَفَرَ فَإِنَّ الله غَنِی عَنِ الْعَالَمِینَ)(1)؛ «حج گزاردن بیت الله، برای خداوند، بر آنان که استطاعت دارند، واجب است، و هر که کفر ورزد (و حج نگزارد)، البته خداوند از جهانیان بی نیاز است».
و از حضرت امام صادق (علیه السلام) چنین روایت شده است: «من ماتَ و لم یَحُجَّ حَجّة‌الاسلام و لم یَمنعهُ من ذلک حاجةٌ تجحفُ به أو مرض لا یطیق فیه الحج أو سلطان یمنعه، فلیمت یهودیاً أو نصرانیا»(۲).
«هر که بمیرد و حج نگزارده باشد، در حالی که نیازی که اجحاف به حالش باشد، یا بیماری سخت یا پادشاه (ستمگر) او را از حج باز نداشته باشد، پس باید یهودی یا نصرانی بمیرد.»

۱. آل عمران: ۹۷.
۲. تهذیب الاحکام، ج۵، ص۱۷.