بسم اللَّه الرّحمن الرّحيم
بنده هم اين عيد سعيد را به همه‌ى امّت بزرگ اسلامى، بخصوص به ملت عزيز و قهرمان
كشورمان، و همچنين به حضّار محترم و ميهمانان عزيز و نمايندگان كشورهاى اسلامى در
كشورمان كه در اين مجلس حضور دارند، تبريك عرض مى‌كنم.
عيد فطر، يكى از عظيمترين مناسبتهاى اسلامى است. دنياى اسلام، روز عيد فطر را به
معناى حقيقى عيد مى‌داند و عيد مى‌گيرد؛ و اين چيزى است كه اسلام براى امّت اسلامى
خواسته است: «جعله اللَّه لكم عيدا و جعلكم له اهلا»؛(89) خداى متعال امروز را براى
امّت اسلامى عيد قرار داد و آنها را شايسته‌ى اين عيد دانست. آنچه مهم است، بخش دوم
قضيه است. ما بايد از اين هديه‌ى الهى استفاده كنيم؛ هم استفاده‌ى شخصى، به معناى
راه دادن نور معرفت و توبه و انابه به دلهاى خودمان، كه اگر از عالم معرفت و محبّت
الهى دريچه‌اى بر روى دلهاى خودمان باز و اندرون خود را نورانى كنيم، بسيارى از
تاريكيها و گرفتاريهاى دنياى بيرون هم حل خواهد شد؛ چون دل انسانهاست كه سرچشمه‌ى
خوبيها و بديهاست - در اعمال و رفتار و مناسبات اجتماعى و بين‌المللى آنها - و هم
استفاده‌ى عمومى بكنيم.
دنياى اسلام از عيد فطر به عنوان يك نقطه‌ى اتّحاد، تنبّه و بازگشت به خود و خدا
استفاده كند. اين چيزى است كه امروز دنياى اسلام به آن نيازمند است. بعد از همه‌ى
تحليلها و فراتر از همه‌ى سلسله‌ى علل و عوامل براى گرفتاريهايى كه امروز دنياى
اسلام با آن مواجه است، انسان اساس را در تفرّق مسلمين مشاهده مى‌كند. مسلمين اگر
با هم مجتمع باشند، دل آنها هم گرم خواهد شد و مرعوب دشمنان خود قرار نمى‌گيرند. هر
كس كه مرعوب قدرتهاى مسلّط بين‌المللى است، به خاطر اين است كه احساس تنهايى و
بى‌پشتيبانى مى‌كند. اگر دولت و ملتى مرعوبند، علّت، همين است؛ اگر افرادى مرعوبند،
علّت، همين است. اگر ملتها و دولتهاى اسلامى به يكديگر احساس دلگرمى كنند؛ دولتها
ببينند كه ملتهايشان پشت سر آنها ايستاده‌اند؛ ملتها ببينند كه دولتها عازم بر
احقاق حقّند؛ ملتها ببينند كه ملتهاى برادر، با آنها همدل و همصدايند؛ آن‌گاه رعبى
كه استكبار در دلهاى بعضى از ملتها و رؤساى دولتها انداخته است، ديگر جايى نخواهد
داشت. اوّلين اثر اتّحاد اين است كه انسان احساس قدرت مى‌كند. اولين اثر تفرّق اين
است كه باطن انسان را تهى مى‌كند؛ «و تذهب ريحكم(90)»؛ طراوت و نشاط يك انسان و يك
ملت را از آنها مى‌گيرد. ما بايد اين درس را در درون كشور خود رعايت كنيم. همه‌ى
آحاد ملت و بخصوص مسؤولين كشور بايد نعمت وحدت و اتّفاق و همدلى را - كه خداى متعال
آن را به ما ارزانى داشت - براى خود حفظ كنند و آن را به خطر نيندازند: «واذكروا
نعمة اللَّه عليكم اذ كنتم اعداء فالّف بين قلوبكم فأصبحتم بنعمته اخوانا(91)».
برادرى، احساس همگامى و همدلى، نعمت بزرگ خداست. در داخل كشور، در صفوف مختلف مردم،
در صفوف مسؤولان، در جمع سياستمداران، در ميان كسانى كه حرف و جايگاه آنها در نظر
مردم وقعى دارد، اين احساس بايد احساسِ مسلّط باشد. بر تفرّقها و مايه‌هاى تفرّق
غلبه كنند؛ به يكديگر نزديكتر شوند؛ موارد جزئى اختلاف را در موارد كلّى وحدت و
اشتراك حل و هضم كنند؛ نه اين‌كه آن جزئى‌ها را عمده كنند و مشتركات بزرگ را نديده
بگيرند. برادرى اسلامى، علاقه‌ى به كشور، پرورش يافتن در دامان انقلاب، برخوردارى
از نعمت بزرگ نظام اسلامى، دلسوزى نسبت به آينده، علاقه‌مندى به مردم؛ اينها
مشتركات است و بايد آنها را حفظ كرد. به خاطر اختلافات جزئى نبايد به اينها خدشه
وارد كرد. اين براى ما يك فريضه و ضرورت است. اين فقط امرى نيست كه «بهتر است» آن
را مراعات كنيم. نه، «بايد» آن را مراعات كنيم؛ هركس مراعات نكند، به منافع كشور و
مردم و به سرنوشت انقلاب ضربه زده است.
در سطح جهان اسلام نيز همين‌طور است. دولتها بايد به هم نزديك شوند؛ بايد احساس
قدرت اسلامى به وجود آيد. اگر استكبار بتواند تك‌تك دولتها و حكومتهاى اسلامى را با
مسائل جزئى و با وعده‌هاى فريبگر، از بدنه‌ى مجموعه‌ى دنياى اسلام جدا كند، وضع
همين چيزى مى‌شود كه ملاحظه مى‌كنيد. اين وضع فلسطين است. مسأله‌ى فلسطين، شوخى و
سرسرى نيست. امروز اساسى‌ترين مسأله‌ى دنياى اسلام است و به سرنوشت غير فلسطينيها
در سرتاسر دنياى اسلام بستگى دارد. مسؤولان كشورهاى اسلامى خيال نكنند كه اگر مردم
فلسطين را در چنگال خونريز دشمنانشان رها كردند، اسرائيل پس از بلعيدن و هضم كردن
آنها - كه البته چنين چيزى هرگز پيش نخواهد آمد - دولتهاى مسلمان را راحت خواهد
گذاشت. البته ملت فلسطين قوى و نيرومند است؛ اين را نشان داده است. ملت فلسطين نشان
داد كه قدرت مقاومت دارد و انگيزه‌ها در او عميق است و بلاشك دندانهاى مهاجم
خونريزِ سفّاك را خواهد شكست؛ و تا امروز هم با مقاومت و پايدارى خود، مشكل عظيم و
لاينحلى را براى دولت جعلى و غاصب صهيونيستى به وجود آورده است كه در طول پنجاه سال
اخير براى اين دولت پيش نيامده بود. فشارى كه صهيونيستها و پشتيبانان آنها بر مردم
فلسطين - اين مردم مظلوم و به ستوه آمده - وارد مى‌كنند، به خاطر اين است كه حركت و
قيام آنها در چرخ و پَرِ دستگاه استكبار و استعمار، چنان قلوه‌سنگى انداخته است كه
همه‌ى محاسبات را به هم زده است. البته دنياى اسلام به اين مسأله بايد با چشم جدّ
نگاه كند؛ آن را از نظر دور ندارد؛ وظيفه‌ى خود را در قبال آن بشناسد و به آن عمل
كند. آن‌گاه كار با روش صحيح، دنبال و ان‌شاءاللَّه افق روشن خواهد شد.
اميدواريم خداوند متعال به بركات اين روز شريف و اين عيد بزرگ، همه‌ى مسلمانان را
از بندهاى اسارت آزاد كند و همه‌ى امت اسلامى و ملت عزيز ما را مشمول رحمت و بركت
خود در اين روز بزرگ قرار دهد.
والسّلام عليكم و رحمةاللَّه و بركاته
89) مصباح المتهجّد، 661
90) انفال: 46
91) آل عمران: 103