پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام معظم رهبری

بيانات مقام معظم رهبرى در ديدار قشرهاى گوناگون مردم از شهرهاى مختلف

بسم اللَّه الرّحمن الرّحيم
برادران و خواهران عزيز؛ بخصوص خانواده هاى معظّمِ شهيدان بزرگوارمان و بالاخص عزيزانى كه از راههاى دور تشريف آورده و متحمّل زحمت شده ايد؛ خيلى خوش آمديد. اين ايام جزو برجسته ترين روزهاى سال است. دهه اوّلِ ذى حجّه، هم به مناسبت خاطرات ارزشمندى كه در ارتباط با ائمّه عليهم السّلام در آن وجود دارد و هم به مناسبتى كه مربوط به عيد «اضحى »، عيد بزرگ مسلمين است و قربانى كردن در اين روز يك معناى رمزى و حائز اهميت دارد و هم خصوصاً به مناسبت آنچه كه مربوط به روز «عرفه»، روز دعا و توسّل و تضرّع است، دهه فرخنده اى است. اگر چه مقارنت روز عرفه با شهادت حضرت مسلم عليه السّلام، جنبه مصيبت و عزا به اين روز داده است، اما بركات عظيم روز عرفه، در حقيقت چنين روزى را به معناى روز عيد، روز بركت و روز رحمت از طرف پروردگار به ما معرفى مى كند. من مى خواهم به همه شما برادران و خواهرانى كه اين جا تشريف داريد و به همه ملت ايران عرض كنم كه اين فرصتها را براى توجّه به پروردگار مغتنم بشماريد.
كسى خيال نكند در زندگى ملتى كه در حال سازندگى است، دعا و تضرّع نقش زيادى ندارد. به عكس، ملتى كه راه دشوارى را در پيش روى خود دارد و مى خواهد كار بزرگى را انجام دهد، در كنار كار و تلاش و مجاهدت، لازم است كه باب گشاده اى براى دعا و توجّه به پروردگار و استمداد از خداوند قرار دهد. شما در تاريخ اسلام مشاهده مى كنيد كه معصومين عليهم السّلام، از جمله خودِ نبىّ اكرم و اميرالمؤمنين عليهماالصّلاة والسّلام، در ميدانهاى جنگ، در صحنه هاى پرخطر و در هنگام كارهاى بزرگ، دست توسّل و دعا باز مى كردند. كسى نمى تواند بگويد كه پيغمبر و مسلمانان صدر اسلام، تلاش و كار نمى كردند. بالاتر از تلاش آنها ديگر تلاش وجود ندارد. در آن ده سال كه پيغمبر حاكميت جامعه اسلامىِ آن روز را در اختيار داشت، سالهايى يكسره توأم با كار و تلاش بود. اما در عين حال، با وجود آن كار و تلاش و در كنار آن، دعا و تضرّع و انابه و استغفار و طلب و مسألت از پروردگار عالم هم جاى خود را داشت. يك ملت اگر بخواهد در راه خود توفيق يابد، بايد رابطه خود را با خدا درست و اصلاح كند. اگر بخواهد كارهاى بزرگ انجام دهد بايد از خدا استمداد كند. انسان اگر بخواهد خوف از دشمنان را از دل خود زايل كند، نبايد از قدرتهاى بزرگ بترسد. چون بدبختى ملتها وقتى است كه از قدرتها و قلدران و قدّاره بندان بين المللى بترسند. يك ملت، آن وقت رو سياه مى شود و در جاده سراشيب حضيض و بدبختى مى افتد كه از زورگويان عالم بترسد. اگر ملتها از زورگويان بترسند، بدبخت خواهند شد. همين طور اگر دولتها و رؤسا و مسؤولين كشورهايى كه امروز در دنيا هستند از قدرتهاى مدّعى و گستاخ بين المللى بترسند، دست و پايشان بسته خواهد شد. راهِ پيشرفتِ يك ملت؛ راه اين كه يك ملت بتواند از قدرت و امكانات خود درست استفاده كند، اين است كه از قلدران و زورگويان و قدّاره بندان و سرگردنه بگيران بين المللى نترسد.
براى اين كه انسان از قدرتها نترسد، بايد از خدا بترسد. دلى كه از خوف و محبّت خدا و توجّه به پروردگار پر شد، ديگر از هيچ قدرتى واهمه نخواهد داشت. فايده دعا اين است. راز بزرگِ موفّقيت امام بزرگوار ما - كه مى ديديد مثل كوه، استوار ايستاده بود - همان ايستادگى وى بود كه از راه ارتباط با خدا به دست آورده بود. رابطه با خدا، اين فايده را دارد. اين كه بنده گاهى روى دعا و تضرّع، بخصوص براى شما جوانان تكيه مى كنم، به خاطر اين است كه آينده كشور در دست شماست. سرنوشت اين ملت در دست جوانان است و جوانان نبايد در دلهايشان بيم و خوفى از قدرتها و بيگانگان و قلدران داشته باشند و فريفته آنها هم نبايد بشوند. اين عدم خوف و بيم و فريفتگى، از راه انس با خدا و دعا و تضرّع و توجّه به دست مى آيد، و روز عرفه كه در پيش است، يكى از همين روزهاى دعا و تضرّع و انس با پروردگار است.
روز عرفه را قدر بدانيد. در روايتى ديدم كه «عرفه و عرفات را بدين خاطر چنين اسمى داده اند كه در اين روز و آن مكان، موقعيّتى براى اعتراف به گناه در نزد پروردگار پيش مى آيد.» اسلام، اعتراف به گناه را در پيش بندگان، مجاز نمى داند. كسى نبايد گناهى را كه انجام داده است بر زبان آورد و پيش كسى به آن اعتراف كند. اما پيش خدا، چرا. بين خودتان و خدا، بين خودمان و خدا، خلوت كنيم و به قصورهايمان، به تقصيرهايمان، به خطاهايمان و به گناهانمان كه مايه روسياهى ما، مايه بسته شدن پروبال ما و مانع پرواز ماست، اعتراف نماييم و از آنها توبه كنيم. اگر فردى بخواهد اصلاح شود، بايد گناه و عيب خود را بپذيرد و در پيش خود و خدا، به آن عيب و گناه اعتراف كند. كسانى كه براى خودشان هيچ عيب و خطايى قائل نيستند، هرگز اصلاح نخواهند شد. يك ملت هم، اگر بخواهد به راه راست برود، بايد بفهمد كه كجاها اشتباه كرده است و خطاهاى او چيست و به گناه خود اعتراف كند. امروز هم اگر آحاد امّت عظيم اسلامى قبول كنند كه در مقابل اسلام كوتاهى كرده اند؛ اگر مسلمانان عالم تصديق و اعتراف كنند كه در دنباله رَوى از قدرتهاى اسلامى، راه را اشتباه پيموده اند و در پذيرش فرهنگ مفسدِ اغوا كننده غرب، به خطا رفته اند، راهشان باز خواهد شد و خواهند توانست خودشان را اصلاح كنند. تبليغات جهانى مى خواهد ملتها را سرگرم كند تا نفهمند كه راه كدام و چاه كدام است. مى بينيد تبليغات و زرق و برقهاى جهانى و راديوهاى بيگانه، چه در زمينه هاى سياسى، چه در زمينه هاى اقتصادى و چه در زمينه مصرف و نظاير آن، چها مى كنند! رازِ اصلىِ اين كه ملت ايران توانست يك قيامت دنيوى به وجود آورد، دنيايى را بيدار سازد و تحوّل عظيمى ايجاد كند، اين بود كه آن راه خطا و اشتباه را عوض كرد. ملتفت شد كه دنباله رَوى از ظلمه و ستمگران و سلاطين طاغوتى، يا سكوت در مقابل آنها خطاست. لذا از اين خطا برگشت و اين بازگشت از خطا موجب شد كه بتواند به سعادت و رستگارى برسد. شما ملت ايران، راهى را در مقابل ملتهاى جهان باز كرديد و پيموديد، كه امروز همه روشنفكران مسلمان و صاحبان وجدانهاى بيدار در دنياى اسلام، همين راه را طلب و آرزو و دنبال مى كنند؛ چون راه رستگارى همين است. راه رستگارى، در نجات پيدا كردن از تحميل و سلطه قدرتهاى استكبارى است. متأسفانه بعضى از كشورهاى اسلامى اين گونه نيستند و بعضى از ملتهاى اسلامى هنوز توفيق پيمودن اين راه را پيدا نكرده اند.
سران خائن و فاسد، نگذاشتند ملتها راهشان را پيدا كنند. من در مورد مسائلى كه در حجّ امسال براى حجّاج پيش آمده است، آنچه كه فعلاً مى توانم عرض كنم اين است كه بگويم: بسيار متأسّفم از اين كه كسانى از برخاستن نداى توحيد در كنار خانه توحيد و مركز توحيد ممانعت كنند. فعلاً ما در مورد رفتار حكّام و مسؤولين «حجاز» حرفى نمى زنيم تا ببينيم با حجّاج ما چگونه رفتار خواهند كرد. امروز هزاران نفر از مردم ما در آن جا هستند و ما به فضل پروردگار، جزءجزء مسائل آنها را دنبال و تعقيب مى كنيم تا با كمال آسايش و سلامت فريضه خود را انجام دهند و برگردند. مسؤولين آن جا موظّفند كه وسايل آرامش و آسايش و سلامتِ انجام مناسك و فرايض را براى حجّاج ايرانى تهيه و تأمين كنند. اين امرى است كه آنها وظيفه دارند انجام دهند و ما منتظريم كه ببينيم آيا آنها با حجّاج ايرانى، طبق وظيفه خودشان، به درستى و كامل عمل خواهند كرد يا نه؟
اميدواريم كه خداوند متعال، دهه اوّل ذى حجّه و اين ايام با بركت را براى همه مسلمين، بخصوص براى مردم عزيز و ملت بزرگ و مؤمن و وفادار ما، مبارك فرمايد. بنده اميدوارم كه خداوند به شما مردم مؤمن اين توفيق را بدهد كه از روز عرفه براى نزديك شدن دلهايتان به خداى متعال هر چه بيشتر استفاده كنيد و اين روز را قدر بدانيد. عرفه روز بزرگى است. تطهير روح و صفا دادن به نفس، براى يكايك ما در هر جا كه هستيم مسأله اساسى و مهمّى است. اين فرصتها را كوچك نشماريد و اين مسائل را ناچيز ندانيد. در راه حركتِ بزرگ ملت ايران و سازندگى و پيروزى بر دشمنان و ايستادگى در مقابل زورگويان و رسيدن به اهداف عاليه نظام اسلامى، ارتباط با خدا و توجّه و توسّل و تضرّع به پروردگار نقش دارد. فرصت و وقت آن نيز همين اوقاتى است كه معيّن شده است و مهمترين آنها، يا از جمله مهمترين آنها، روز عرفه است. اميدواريم كه خداوند همه شما را مشمول رحمت و بركات خود قرار دهد.
والسّلام عليكم و رحمةاللَّه وبركاته.