İslam İnkılabı Rehberi Bürosu Resmi Sitesi
İndirin:

NAMAZ, ORUÇ VE İTİKÂF HÜKÜMLERİ

  • BİRİNCİ BÖLÜM NAMAZ
    • Farz Namazlar
    • Günlük Namazlar
    • Sabah Namazının Vakti
    • Öğle ve İkindi Namazının Vakti
    • Akşam ve Yatsı Namazının Vakti
    • Namaz Vakitlerinin Hükümleri
    • Namazlar Arasında Sıralama
    • Müstehap Namazlar
    • Kıble
    • Namazda ÖrtünmeMesele
    • Namaz Kılan Kimsenin Mekânının Şartları
    • Mescit Hükümleri
    • Ezan ve Kamet
    • Namazın Farzları
      • 1. Niyet
      • 2. Kıyam
      • 3. Tekbiretü’l-İhram (İftitah Tekbiri)
      • 4. Kıraat
      • 5. Rükû
        Yazdır  ;  PDF
         
        5. Rükû
         
        Mesele 213: Her rekâtta kıraatten sonra rükûa gidilmelidir, yani elin dize konacağı ölçüde eğilmektir ve parmak uçlarının dize yetişmesi yeterlidir.
        Mesele 214: Farz ihtiyat gereği rükûda eller dize konmalıdır.
        Mesele 215: Rükû, kasten veya yanılgıyla azaltılıp çoğaltılması namazı bozan rükün farzlardandır. Dolayısıyla rükûa gidip bedenin dinginliğe ulaşmasından sonra baş kaldırılır ve rükû niyetiyle tekrar eğirilirse veya rükû unutulursa ikinci secdede veya ondan sonra fark edilirse namaz batıl olur.
        Mesele 216: Cemaat namazında imama tabi olunması yönüyle rükûunun fazla yapılması (cemaat namazı bahsinde gelecek şartlarla birlikte) namazın batıl olmasına sebep olmaz. Keza müstehap namazda unutularak rükû fazla yapılırsa namaz sahihtir.
        Mesele 217: Eğilmek, rükûa gitme niyetiyle olmalıdır, dolayısıyla örneğin bir şeyi almak için eğilmek gibi başka bir şey kastedilirse bu rükûdan sayılamaz, aksine doğrulmalı ve tekrar rükûa gidilmelidir ve yapılan bu iş, rüknün fazla olmasına sebep olmaz ve namaz batıl olmaz.
        Mesele 218: Rükû için eğilemeyen kimse, bir şeye dayanarak eğilebiliyorsa bu şekilde rükûa gitmelidir ve bir şeye dayanarak rükûa gidemiyorsa gücü yettiği kadar eğilmelidir ve bu iki durumda, oturarak rükû miktarınca eğilebilse de, rükûu oturarak yapmamalıdır. Ancak kesinlikle ayakta rükû için eğilemiyorsa oturarak rükûa gitmelidir ve ihtiyat gereği başka bir namaz kılmalı ve rükûunu ayakta işaretle yapmalıdır ve rükûu hatta oturarak bile yapamıyorsa ayakta başın işaretiyle rükûa gitmeli, başıyla işaret edemiyorsa rükû için gözünü kapatmalı ve rükûdan başını kaldırmak için gözünü açmalıdır.
        Mesele 219: Otururken rükû edenin, yüzü dizlerinin hizasına gelecek şekilde eğilmesi kâfidir, ellerini dizlerinin üzerine koyması lâzım değildir.
        Mesele 220: Otururken veya işaret ederek yapılan rükûu kasten veya bilmeyerek artırmak veya azaltmak, namazı bozar.
        Mesele 221: Rükûda zikir söylenmelidir. Rükûunun farz zikri bir kez ( سُبْحَانَ رَبِّیَ الْعَظِیم وَ بِحَمْدِهِ ) “Subhane rebbiye'l-‘azîmi ve bihamdih” veya üç kez ( سُبْحَانَ اللَّهِ ) “Subhanellah” tır ve bunun yerine (اَلْحَمْدُ لِلهِ ) “Elhamdü lillah” ve (اَللّهُ اَکبَرُ) “Allahu ekber” ve vb. (secdeyehas zikrin dışında) zikirlerin, aynı sayıda söylenmesi yeterlidir.
        Mesele 222: Vakit darlığı veya zorunlu hallerde bir kez ( سُبْحَانَ اللَّهِ ) “Subhanellah” denilmesi yeterlidir.
        Mesele 223: Rükûda farz olan zikirler söylenirken beden hareketsiz olmalıdır ve hatta rükûda müstehap kastıyla ( سُبْحَانَ رَبِّیَ الْعَظِیم وَ بِحَمْدِهِ ) “Subhane rebbiye'l-‘azîmi ve bihamdih” vb. zikrin üç defa tekrarlanması durumunda bile farz ihtiyat gereği bedenin sakin ve hareketsiz olması gerekir.
        Mesele 224: Bir kimse biraz ileri geri veya vücudunu biraz sağa veya sola hareket ettirmek istiyorsa, hareket halindeyken okuduğu zikirden vazgeçmelidir. Ama namazın zikri kastıyla değil, mutlak zikir kastıyla zikir söylenirken hareket edilmesinin sakıncası yoktur.
        Mesele 225: Rükû zikrinde vücudun veya parmakların ve benzerlerinin hafifçe hareket ettirilmesinde sakınca yoktur.
        Mesele 226: Farz olan rükû zikrini okurken vücut, beden için farz olan dinginlik ve hareketsizliğini bozacak şekilde istemsiz olarak hareket ederse, beden dinginleşip hareketsizleştikten sonra zikir tekrarlanmalıdır.
        Mesele 227: Rükû halinde bedenin dingin ve hareketsiz olmasının farz olduğunu bilen kimse rükû sınırına varmadan ve bedeni dinginlik bulmadan önce bilerek rükû zikrini söylemeye başlarsa namazı batıldır.
        Mesele 228: Rükû sınırına varmadan ve bedeni dinginlik bulmadan önce yanılarak zikir söylerse rükûa vardıktan sonra zikri yeniden tekrarlamalıdır.
        Mesele 229: Rüku zikrinin söylenmesi esnasında hareketsizliğin farz olduğunu bilen kimse, farz zikir bitmeden kasten başını rükûdan kaldırırsa namazı batıldır ve yanılarak başını kaldırır da rükûu haddinin dışına çıkmadan önce zikri tamamlamadığını anlarsa o haldeyken dingin bir şekilde rükû zikrini söylemelidir ve rükû halinin dışına çıktıktan sonra anlarsa namazı sahihtir.
        Mesele 230: Hastalık ve benzeri sebeplerden dolayı üç kez “Sübhanallah” diyecek kadar rükûda kalamayan bir kimsenin bir defa “Sübhanallah” demesi yeterlidir ve sadece bir an rükûda kalabilen kimse farz ihtiyat gereği zikri o anda söylemeye başlamalı ve başını kaldırma halinde bitirmelidir.
        Mesele 231: Namaz kılan kimse rükû zikrinin bitmesinden sonra doğrulmalı ve bedenin dinginlik ve hareketsizliğinden sonra secdeye gitmelidir ve kasten doğrulmadan veya bendeni dinginlik bulmadan secdeye giden kimsenin namazı batıldır.
        Mesele 232: Rükûu unutan ve secdeye gitmeden önce hatırlayan kimse doğrulmalı ve rükûa gitmelidir ve eğilme halinde rükûa dönerseyeterli değildir ve bu rükû ile yetinirse namazı batıldır.
        Mesele 233: Birinci secde halinde veya bundan sonra ve ikinci secdeye gitmeden önce rükû yapmadığını hatırlarsa, doğrulup ayağa kalktıktan sonra rükûa gitmeli ve akabinde iki secdeyi yerine getirip namazı tamamlamalıdır ve namazdan sonra müstehap ihtiyat gereği fazla secde yaptığı için iki sehiv secdesi yapmalıdır.
        Mesele 234: Ayaktayken rükûa gitmeden önce tekbir söylenmesi, namaz kılan kimse erkekse rükûda dizlerini geriye çekmesi, başını öne eğmemesi, sırtını düz tutması, elin içiyle dizlerine dayanması, ayakların arasına bakması müstehaptır. Aynı şekilde rükû zikrinden önce veya sonra salavat söylemesi, rükû zikrini tekrarlaması ve tekli sayıyla sonlandırması ve rükûdan başını kaldırıp ayağa kalktıktan sonra bedenin hareketsiz halinde “Semi’allahu limen hamideh” demesi müstehaptır.
        Mesele 135: Kadınların rükû halinde ellerini dizlerinin yukarısına koymaları ve dizlerini arkaya çekmemeleri müstehaptır.
      • 6. Secdeler
      • 7. Teşhhüt
      • 8. Selam
      • 9. Tertib
      • 10. Muvalât
    • Kunût
    • Namazın Takibi
    • Namazın Tercümesi
    • Namazı Bozan Şeyler
    • Namazın Şekleri
    • Sehiv Secdesi
    • Unutulmuş Secde ve Teşehhüdün Kazası
    • Yolcunun Namazı
    • Kaza Namazı
    • Kiralık Namaz
    • Baba ve Annenin Kaza Namazları
    • Âyât Namazı
    • Ramazan ve Kurban Bayramı
    • Cemaat Namazı
    • Cuma Namazı
  • İKİNCİ BÖLÜM ORUÇ
  • Terimler Sözlüğü
700 /