حضرت آيت الله خامنه اي رهبر معظم انقلاب اسلامي به مناسبت آغاز به كار«سمينار نماز» در مشهد مقدس امروز پيامي به اين شرح صادر فرمودند.
متن اين پيام امروز صبح توسط حجةالاسلام والمسلمين آقاي رسولي محلاتي در مشهد مقدس قرائت شده است:
بسماللهالرحمنالرحيم
تشكيل مجمعي از صاحبنظران براي «اقامهينماز»، يكي از شايستهترين و ضروري ترين كارهايي است كه بايد در جمهورياسلامي صورت ميگرفت. زيرا برپا داشتن نماز، نخستين ثمره و نشانهي حكومت صالحان است. و در رتبهي بعد از آن است كه نوبت به «زكات» به مثابهي تنظيم مالي جامعه و ريشهكن كردن فقر، و نيز امر به معروف و نهي از منكر يعني سوق دادن به نيكي ها و باز داشتن از بديها ميرسد. «الذين انمكناهم في الارض اقاموا الصلوه و اتوا الزكوه وامروا بالمعروف و نهواعنالمنكر...»
اقامهي نماز فقط اين نيست كه صالحان، خود نماز بگزارند. اين چيزي نيست كه بر تشكيل حكومت الهي متوقف باشد، بلكه بايد اين ستون دين در جامعه، به پا داشته شود و همه كس با رازها و اشارههاي آن آشنا واز بركات آن برخوردار گردند، درخشش معنويت و صفاي ذكر الهي، همهي آفاق جامعه را روشن و مصفا كند و تنها و جانها با هم به نماز بشتابند و در پناه آن طمأنينه و استحكام يابند.
نماز، ركن اصلي دين است و بايد اصلي ترينجايگاه را در زندگي مردم داشته باشد. حيات طيبهي انسان در سايهي حاكميت دين خدا، وقتي حاصل خواهد شد كه انسانها دل خود را با ياد خدا زندهنگهدارند و به كمك آن بتوانند با همهي جاذبههاي شر و فساد مبارزه كنند وهمهي بتها را بشكنند و دست تطاول همهي شيطانهاي دروني و بروني را از وجود خود قطع كنند. اين ذكر و حضور دايمي فقط به بركت نماز حاصل ميشود; ونماز درحقيقت، پشتوانهي مستحكم و ذخيرهيي تمام نشدني در مبارزهيي است كه آدمي با شيطان نفس خود كه او را به پستي و زبوني ميكشد، و شيطانهاي قدرت كه با زر و زور، او را وادار به ذلت و تسليم ميكنند، هميشه و درهمه حال دارد.
هيچ وسيلهيي مستحكم تر و دايميتر از نماز براي ارتباط ميان انسان با خدا نيست. مبتدي ترين انسانها رابطهي خود با خدا را به وسيلهي نماز آغاز ميكنند. برجستهترين اولياي خدا نيز بهشت خلوت انس خود با محبوب را در نماز ميجويند. اين گنجينهي ذكر و راز را هرگز پاياني نيست و هر كه با آن بيشتر آشنا شود، جلوه و درخشش بيشتري در آن مييابد.
كلمات و اذكار نماز، هريك خلاصهيي است كه به بخشي از معارف دين اشاره ميكند و به طور مكرر و پيدرپي آن را به ياد نمازگزار ميآورد.نمازي كه با تدبر در معاني و بدون سهو و غفلت گزارده شود، انسان را روزبهروز با معارف الهي آشناتر و به آن دلبستهتر ميسازد.
نورانيت نماز، و رازها و رمزهاي آن، و درسهايي كه در آن گنجانيده شده، و اثر آن در ساختن فرد و جامعه، چندان نيست كه بشود در مقالي كوتاه از آن سخن گفت،بلكه چنان نيست كه بيخبري چون من بتواند از اعماق آن خبري آورد.
آنچه من با قلم قاصر و معرفت ناچيز خود ميگويم آن است كه مردم ما و جامعهي ما، و بخصوص جوانان ما كه اكنون بار امانت سنگيني را بر دوش گرفتهاند بايد نماز را منبع قدرتي لايزال بدانند و در برابر جبههي فساد وبيعدالتي و كجروي كه امروز بشريت را تهديد ميكند، از نماز و ياد خدا نيروبگيرند. ميدان مبارزهيي كه امروز پيش روي ماست، ما را به تكيهگاه مستحكم ذكر خدا و اميد و اعتماد به او، بيش از هميشه و بيش از همه، محتاج ميسازد، و نماز آن سرچشمهي جوشاني است كه اين اميد و اعتماد و قدرت معنوي را به ما ميبخشد.
نماز با حضور و باتوجه، نمازي كه از ياد و ذكر سرشار است، نمازي كه آدمي در آن با خداي خود سخن ميگويد و به او دل ميسپارد. نمازي كه والاترين معارف اسلام را پيوسته به انسان ميآموزد،چنين نمازي انسان را از پوچي و بيهدفي و ضعف ميرهاند و افق زندگي را در چشمش روشن ميسازد و به او همت و اراده و هدف ميبخشد و دل او را از ميل به كجروي و گناه و پستي نجات ميدهد. از اين روست كه نماز در همهيحالات، حتي در ميدان نبرد و سختترين آزمايشهاي زندگي، اولويت خود را از دست نميدهد. انسان هميشه به نماز، محتاج است، و در عرصههاي خطر،محتاج تر.
حقيقت آن است كه در كار معرفي نماز كوتاهيهاي زيادي شده است.و نتيجه آن كه نماز هنوز جايگاه شايستهي خود را، حتي در نظام اسلامي ما،به دست نياورده است. اين مسؤوليت سنگين، بر دوش دانشوران و آشنايانبه معارف اسلامي است كه نماز را به همه بخصوص به نسل جوان بهتر بشناسانند از كودك دبستاني تا پژوهشگر دورههاي عالي، هريك فراخور ذهن ومعرفت خود، ميتوانند در راه شناختن نماز و رازهاي آن، قدمهايي بردارند و با ناشناختههايي آشنا شوند،حتي عرفاي بزرگ نيز براي سالكان وادي معرفت، "اسرارالصلوه" نوشته و آموختهاند، يعني اعماق اين اقيانوس همچنان ناشناخته و پيمودني است.
در جامعهي ما فصل مهمي بايد در معرفي نماز درهمهي سطوح گشوده شود. رسانهها و بخصوص صدا و سيما با شيوههاي گوناگون نماز را معرفي و يادآوري كنند. همه جا و هميشه در راديو و تلويزيون، نماز در اولويت گذاشته شود و شوق ايمان و عطش ياد خدا در دلها پديد آيد. دركلاسهاي دروس ديني مدارس و دانشگاهها درس نماز جايگاه خود را بازيابد وسخنان سنجيده و افكار بلند در بازشناسي نماز، فراهم و در معرض ذهن و دل دانشجويان و دانشآموزان گذاشته شود.
فلسفهي نماز و تحليل رازها و رمزهاي آن با زبان هنر در معرض ديد همگان قرار گيرد، تا هر كس به قدر ظرفيت خود از آن متمتع گردد، كتابها و جزوهها در سطوح مختلف و از ديدگاههاي گوناگون به وسيلهي محققان و عالمان به سلك تحرير درآيد و مايهي كارهاي هنري و ادبي گردد. فصلي نيز بايد براي آسان كردن انجام نماز گشوده شود:
در همهي مراكز عمومي :مدارس، دانشگاهها، كارخانهها،سربازخانهها، فرودگاهها، ايستگاههاي قطار، ادارات دولتي و امثال آن ،جايگاههاي مناسبي براي نماز پيشبيني شود. مساجد و نمازخانهها پاكيزه و مرتب و رغبتانگيز باشد. نماز در وقت فضيلت و به جماعت گزارده شود. در هر محيطي برجستگان و بزرگان آن بر ديگران پيشقدم شوند و عملاً اعتناء به نماز را به ديگران بياموزاند. و خلاصه در همه جا حركت به سمت نماز و شتافتن به نماز محسوس باشد.
با اين مقدمات، به خواست خداوند متعال و با توجهات و ادعيهي زاكيهي حضرت ولياللهالاعظم روحيفداه، كشور و جامعهي ما به هدفهاي والاي نماز نزديك ميشود و از بركات آن بهره ميگيرد.
در پايان لازم ميدانم از فراهمآورندگان اين مجمع و همهي كساني كه با وقوف بر اهميت نماز، در راه اقامهي آن تلاش ميكنند، مخصوصاً از جناب حجةالاسلام آقاي قرائتي كه دلسوزانه و عاشقانه در اين راه گام برميدارند، صميمانه تشكر كنم و قبول حضرت حقتعالي را براي اين كوششهاي مخلصانه مسألتنمايم.
والسلام عليكم و رحمةالله
سيد علي خامنهاي
16/7/1370
متن اين پيام امروز صبح توسط حجةالاسلام والمسلمين آقاي رسولي محلاتي در مشهد مقدس قرائت شده است:
بسماللهالرحمنالرحيم
تشكيل مجمعي از صاحبنظران براي «اقامهينماز»، يكي از شايستهترين و ضروري ترين كارهايي است كه بايد در جمهورياسلامي صورت ميگرفت. زيرا برپا داشتن نماز، نخستين ثمره و نشانهي حكومت صالحان است. و در رتبهي بعد از آن است كه نوبت به «زكات» به مثابهي تنظيم مالي جامعه و ريشهكن كردن فقر، و نيز امر به معروف و نهي از منكر يعني سوق دادن به نيكي ها و باز داشتن از بديها ميرسد. «الذين انمكناهم في الارض اقاموا الصلوه و اتوا الزكوه وامروا بالمعروف و نهواعنالمنكر...»
اقامهي نماز فقط اين نيست كه صالحان، خود نماز بگزارند. اين چيزي نيست كه بر تشكيل حكومت الهي متوقف باشد، بلكه بايد اين ستون دين در جامعه، به پا داشته شود و همه كس با رازها و اشارههاي آن آشنا واز بركات آن برخوردار گردند، درخشش معنويت و صفاي ذكر الهي، همهي آفاق جامعه را روشن و مصفا كند و تنها و جانها با هم به نماز بشتابند و در پناه آن طمأنينه و استحكام يابند.
نماز، ركن اصلي دين است و بايد اصلي ترينجايگاه را در زندگي مردم داشته باشد. حيات طيبهي انسان در سايهي حاكميت دين خدا، وقتي حاصل خواهد شد كه انسانها دل خود را با ياد خدا زندهنگهدارند و به كمك آن بتوانند با همهي جاذبههاي شر و فساد مبارزه كنند وهمهي بتها را بشكنند و دست تطاول همهي شيطانهاي دروني و بروني را از وجود خود قطع كنند. اين ذكر و حضور دايمي فقط به بركت نماز حاصل ميشود; ونماز درحقيقت، پشتوانهي مستحكم و ذخيرهيي تمام نشدني در مبارزهيي است كه آدمي با شيطان نفس خود كه او را به پستي و زبوني ميكشد، و شيطانهاي قدرت كه با زر و زور، او را وادار به ذلت و تسليم ميكنند، هميشه و درهمه حال دارد.
هيچ وسيلهيي مستحكم تر و دايميتر از نماز براي ارتباط ميان انسان با خدا نيست. مبتدي ترين انسانها رابطهي خود با خدا را به وسيلهي نماز آغاز ميكنند. برجستهترين اولياي خدا نيز بهشت خلوت انس خود با محبوب را در نماز ميجويند. اين گنجينهي ذكر و راز را هرگز پاياني نيست و هر كه با آن بيشتر آشنا شود، جلوه و درخشش بيشتري در آن مييابد.
كلمات و اذكار نماز، هريك خلاصهيي است كه به بخشي از معارف دين اشاره ميكند و به طور مكرر و پيدرپي آن را به ياد نمازگزار ميآورد.نمازي كه با تدبر در معاني و بدون سهو و غفلت گزارده شود، انسان را روزبهروز با معارف الهي آشناتر و به آن دلبستهتر ميسازد.
نورانيت نماز، و رازها و رمزهاي آن، و درسهايي كه در آن گنجانيده شده، و اثر آن در ساختن فرد و جامعه، چندان نيست كه بشود در مقالي كوتاه از آن سخن گفت،بلكه چنان نيست كه بيخبري چون من بتواند از اعماق آن خبري آورد.
آنچه من با قلم قاصر و معرفت ناچيز خود ميگويم آن است كه مردم ما و جامعهي ما، و بخصوص جوانان ما كه اكنون بار امانت سنگيني را بر دوش گرفتهاند بايد نماز را منبع قدرتي لايزال بدانند و در برابر جبههي فساد وبيعدالتي و كجروي كه امروز بشريت را تهديد ميكند، از نماز و ياد خدا نيروبگيرند. ميدان مبارزهيي كه امروز پيش روي ماست، ما را به تكيهگاه مستحكم ذكر خدا و اميد و اعتماد به او، بيش از هميشه و بيش از همه، محتاج ميسازد، و نماز آن سرچشمهي جوشاني است كه اين اميد و اعتماد و قدرت معنوي را به ما ميبخشد.
نماز با حضور و باتوجه، نمازي كه از ياد و ذكر سرشار است، نمازي كه آدمي در آن با خداي خود سخن ميگويد و به او دل ميسپارد. نمازي كه والاترين معارف اسلام را پيوسته به انسان ميآموزد،چنين نمازي انسان را از پوچي و بيهدفي و ضعف ميرهاند و افق زندگي را در چشمش روشن ميسازد و به او همت و اراده و هدف ميبخشد و دل او را از ميل به كجروي و گناه و پستي نجات ميدهد. از اين روست كه نماز در همهيحالات، حتي در ميدان نبرد و سختترين آزمايشهاي زندگي، اولويت خود را از دست نميدهد. انسان هميشه به نماز، محتاج است، و در عرصههاي خطر،محتاج تر.
حقيقت آن است كه در كار معرفي نماز كوتاهيهاي زيادي شده است.و نتيجه آن كه نماز هنوز جايگاه شايستهي خود را، حتي در نظام اسلامي ما،به دست نياورده است. اين مسؤوليت سنگين، بر دوش دانشوران و آشنايانبه معارف اسلامي است كه نماز را به همه بخصوص به نسل جوان بهتر بشناسانند از كودك دبستاني تا پژوهشگر دورههاي عالي، هريك فراخور ذهن ومعرفت خود، ميتوانند در راه شناختن نماز و رازهاي آن، قدمهايي بردارند و با ناشناختههايي آشنا شوند،حتي عرفاي بزرگ نيز براي سالكان وادي معرفت، "اسرارالصلوه" نوشته و آموختهاند، يعني اعماق اين اقيانوس همچنان ناشناخته و پيمودني است.
در جامعهي ما فصل مهمي بايد در معرفي نماز درهمهي سطوح گشوده شود. رسانهها و بخصوص صدا و سيما با شيوههاي گوناگون نماز را معرفي و يادآوري كنند. همه جا و هميشه در راديو و تلويزيون، نماز در اولويت گذاشته شود و شوق ايمان و عطش ياد خدا در دلها پديد آيد. دركلاسهاي دروس ديني مدارس و دانشگاهها درس نماز جايگاه خود را بازيابد وسخنان سنجيده و افكار بلند در بازشناسي نماز، فراهم و در معرض ذهن و دل دانشجويان و دانشآموزان گذاشته شود.
فلسفهي نماز و تحليل رازها و رمزهاي آن با زبان هنر در معرض ديد همگان قرار گيرد، تا هر كس به قدر ظرفيت خود از آن متمتع گردد، كتابها و جزوهها در سطوح مختلف و از ديدگاههاي گوناگون به وسيلهي محققان و عالمان به سلك تحرير درآيد و مايهي كارهاي هنري و ادبي گردد. فصلي نيز بايد براي آسان كردن انجام نماز گشوده شود:
در همهي مراكز عمومي :مدارس، دانشگاهها، كارخانهها،سربازخانهها، فرودگاهها، ايستگاههاي قطار، ادارات دولتي و امثال آن ،جايگاههاي مناسبي براي نماز پيشبيني شود. مساجد و نمازخانهها پاكيزه و مرتب و رغبتانگيز باشد. نماز در وقت فضيلت و به جماعت گزارده شود. در هر محيطي برجستگان و بزرگان آن بر ديگران پيشقدم شوند و عملاً اعتناء به نماز را به ديگران بياموزاند. و خلاصه در همه جا حركت به سمت نماز و شتافتن به نماز محسوس باشد.
با اين مقدمات، به خواست خداوند متعال و با توجهات و ادعيهي زاكيهي حضرت ولياللهالاعظم روحيفداه، كشور و جامعهي ما به هدفهاي والاي نماز نزديك ميشود و از بركات آن بهره ميگيرد.
در پايان لازم ميدانم از فراهمآورندگان اين مجمع و همهي كساني كه با وقوف بر اهميت نماز، در راه اقامهي آن تلاش ميكنند، مخصوصاً از جناب حجةالاسلام آقاي قرائتي كه دلسوزانه و عاشقانه در اين راه گام برميدارند، صميمانه تشكر كنم و قبول حضرت حقتعالي را براي اين كوششهاي مخلصانه مسألتنمايم.
والسلام عليكم و رحمةالله
سيد علي خامنهاي
16/7/1370