بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحيم
انا للَّه و انا اليه راجعون
با تأسف و اندوه فراوان خبر مصيبت‌بار فقدانى بزرگ و جبران‌ناپذير را دريافت كردم. عالم بزرگ، فقيه نام‌آور، مرجع تقليد عظيم‌الشأن، عبد صالح و تقىِّ نقىِّ زكىّ، آيةاللَّه العظمى آقاى حاج سيد محمّدرضا گلپايگانى (قدّس‌اللَّه‌نفسه و اعلى‌اللَّه‌مقامه) دار فانى را وداع كردند و پس از عمرى مشحون از حسنات، با نامه‌ى عملى سرشار از خيرات و مبرّات، دعوت معبود را لبيك گفته به پيشگاه محاسبه‌ى الهى شتافتند. اين‌جانب با قلبى متألم و با تضرع و ابتهال از حضرت حق جلّت عظمته مسألت مى‌كنم كه اين ميهمان نيكوكار و مطيع را با سلامٌ قولاً من ربّ رحيم استقبال و ضيافت فرموده، به مرتبه‌ى والاى لقاءاللَّه نائل فرمايد و بهترين پاداش صالحان را به وى ارزانى دارد. اين شخصيت والاى علمىِ كهنسال، در ميان مراجع عظام تقليد، يكى از موفّقترين و سعادتمندترينها بودند. سى و دو سال مرجع تقليد، حدود هفتاد سال تلاش در حوزه‌ى علميه‌ى قم، و حدود هشتاد و پنج سال سرگرم فراگرفتن و آموختن فقه آل محمّد (عليهم‌السّلام) بودند. اوّلين مدرسه‌ى علوم دينى به سبك جديد را ايشان در قم تأسيس كردند. اولين مؤسّسه‌ى بزرگ قرآنى را ايشان در قم بنيان نهادند. اوّلين فهرست بزرگ فقهى و حديثى با استفاده از دانش و اختراعات جديد بشرى را ايشان پديد آوردند. صدها مدرسه و مسجد و مؤسسه‌ى تبليغ دين در سراسر كشور و در كشورهاى ديگر بنياد كردند. هزاران شاگرد را از فقه پخته و عميق خود بهره‌مند ساختند، بسيارى آراء و نظرات فقهى كه حاكى از روشن بينى و ذهن نوگراى ايشان بود ارائه كردند. و بالاتر از همه با منش و رفتار پرهيزكارانه و با طهارت و تقوايى كه مى‌توانست براى علماء و فقهاء، الگويى زنده و ملموس باشد، عمرى پربركت را به نزاهت كامل گذرانيدند. آن بزرگوار يكى از استوانه‌هاى انقلاب و نظام جمهورى اسلامى به شمار مى‌آمد. در دوران اختناق و در مقابله با حوادث سهمگين سالهاى تبعيد امام خمينى (قدس‌سره) مواردى پيش آمد كه صداى اين مرد بزرگ، تنها صداى تهديد كننده‌يى بود كه از حوزه‌ى علميه‌ى قم برخاست و به نهضت، شور و توان بخشيد. پس از پيروزى انقلاب همواره در فضاهاى عمومىِ كشور، حضورى بارز و پشتيبانى‌يى صريح از نظام جمهورى اسلامى و از مقام منيع رهبرى و شخص شخيص امام راحل (قدس‌اللَّه‌نفسه‌الزكيّه) داشت و مورد تكريم و احترام بليغ آن حضرت بود.
فقدان اين بقيّةالسّلفِ اعاظم و اين ملجأ و مرجع مؤمنان، ثلمه‌يى بزرگ و ضايعه‌يى جبران ناپذير است. اين‌جانب مصيبت اين فقدان تأسف‌بار را به پيشگاه حضرت بقيةاللَّه الاعظم (ارواحنافداه) و به علماى عظام و مراجع تقليد و حوزه‌هاى علميه و به عموم شيعيان و علاقه‌مندان و مقلّدان ايشان و بخصوص به بيت شريف و منيع و آقازادگان محترم ايشان تسليت مى‌گويم و در اين شب جمعه و شب رحمت، لطف و تفضّل و غفران الهى را براى ايشان مسألت مى‌نمايم.
سيّد على خامنه‌اى
18/9/72
انا للَّه و انا اليه راجعون
با تأسف و اندوه فراوان خبر مصيبت‌بار فقدانى بزرگ و جبران‌ناپذير را دريافت كردم. عالم بزرگ، فقيه نام‌آور، مرجع تقليد عظيم‌الشأن، عبد صالح و تقىِّ نقىِّ زكىّ، آيةاللَّه العظمى آقاى حاج سيد محمّدرضا گلپايگانى (قدّس‌اللَّه‌نفسه و اعلى‌اللَّه‌مقامه) دار فانى را وداع كردند و پس از عمرى مشحون از حسنات، با نامه‌ى عملى سرشار از خيرات و مبرّات، دعوت معبود را لبيك گفته به پيشگاه محاسبه‌ى الهى شتافتند. اين‌جانب با قلبى متألم و با تضرع و ابتهال از حضرت حق جلّت عظمته مسألت مى‌كنم كه اين ميهمان نيكوكار و مطيع را با سلامٌ قولاً من ربّ رحيم استقبال و ضيافت فرموده، به مرتبه‌ى والاى لقاءاللَّه نائل فرمايد و بهترين پاداش صالحان را به وى ارزانى دارد. اين شخصيت والاى علمىِ كهنسال، در ميان مراجع عظام تقليد، يكى از موفّقترين و سعادتمندترينها بودند. سى و دو سال مرجع تقليد، حدود هفتاد سال تلاش در حوزه‌ى علميه‌ى قم، و حدود هشتاد و پنج سال سرگرم فراگرفتن و آموختن فقه آل محمّد (عليهم‌السّلام) بودند. اوّلين مدرسه‌ى علوم دينى به سبك جديد را ايشان در قم تأسيس كردند. اولين مؤسّسه‌ى بزرگ قرآنى را ايشان در قم بنيان نهادند. اوّلين فهرست بزرگ فقهى و حديثى با استفاده از دانش و اختراعات جديد بشرى را ايشان پديد آوردند. صدها مدرسه و مسجد و مؤسسه‌ى تبليغ دين در سراسر كشور و در كشورهاى ديگر بنياد كردند. هزاران شاگرد را از فقه پخته و عميق خود بهره‌مند ساختند، بسيارى آراء و نظرات فقهى كه حاكى از روشن بينى و ذهن نوگراى ايشان بود ارائه كردند. و بالاتر از همه با منش و رفتار پرهيزكارانه و با طهارت و تقوايى كه مى‌توانست براى علماء و فقهاء، الگويى زنده و ملموس باشد، عمرى پربركت را به نزاهت كامل گذرانيدند. آن بزرگوار يكى از استوانه‌هاى انقلاب و نظام جمهورى اسلامى به شمار مى‌آمد. در دوران اختناق و در مقابله با حوادث سهمگين سالهاى تبعيد امام خمينى (قدس‌سره) مواردى پيش آمد كه صداى اين مرد بزرگ، تنها صداى تهديد كننده‌يى بود كه از حوزه‌ى علميه‌ى قم برخاست و به نهضت، شور و توان بخشيد. پس از پيروزى انقلاب همواره در فضاهاى عمومىِ كشور، حضورى بارز و پشتيبانى‌يى صريح از نظام جمهورى اسلامى و از مقام منيع رهبرى و شخص شخيص امام راحل (قدس‌اللَّه‌نفسه‌الزكيّه) داشت و مورد تكريم و احترام بليغ آن حضرت بود.
فقدان اين بقيّةالسّلفِ اعاظم و اين ملجأ و مرجع مؤمنان، ثلمه‌يى بزرگ و ضايعه‌يى جبران ناپذير است. اين‌جانب مصيبت اين فقدان تأسف‌بار را به پيشگاه حضرت بقيةاللَّه الاعظم (ارواحنافداه) و به علماى عظام و مراجع تقليد و حوزه‌هاى علميه و به عموم شيعيان و علاقه‌مندان و مقلّدان ايشان و بخصوص به بيت شريف و منيع و آقازادگان محترم ايشان تسليت مى‌گويم و در اين شب جمعه و شب رحمت، لطف و تفضّل و غفران الهى را براى ايشان مسألت مى‌نمايم.
سيّد على خامنه‌اى
18/9/72