پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام معظم رهبری
دریافت:

رساله آموزشی

    • جلد اول (عبادات)
    • جلد دوم (معاملات)
      • بخش اول: معاملات حرام (درس 34-7)
        • فصل اول: معاملات حرام، شی نجس (درس 2-1)
        • فصل دوم: معامله شيئی‌‌ كه در راه حرام صرف می شود (درس5-3)
        • فصل سوم: معامله شیئی كه منفعت مورد اعتنا ندارد(درس6)
        • فصل چهارم: معامله با عمل محرّم (درس 34-7)
          • درس7: معامله با عمل محرّم
          • درس8: گفتار چهارم: کم فروشی (تطفیف)
          • درس9: گفتار پنجم: تنجیم
          • درس10: گفتار ششم: کهانت
          • درس11: گفتار هفتم: سحر
          • درس12: گفتار هشتم: کسب درآمد با مضلّ
          • درس13: گفتار نهم: رشو‌‌ه
          • درس14: مبحث دوم: هدیه
          • درس15: اجرت قاضی - معامله محاباتی
          • درس16: گفتار دهم: سب مؤمن
          • درس17: گفتار یازدهم: غیبت
          • درس18: مبحث دوم: شرايط تحقق غيبت يا حرمت آن
          • درس19: مبحث سوم: استماع غیبت
          • درس20: مبحث چهارم: مستثنیات حرمت غیبت
          • درس21: گفتار دوازدهم: کذب
          • درس22: ادامه کذب - نمامی
          • درس23: گفتار چهاردهم: قمار
          • درس24: گفتار پانزدهم: ‌‌غش
          • درس25: مبحث دوم: حکم معامله مغشوش
          • درس26: گفتار شانزدهم: ‌‌نجش
          • درس27: گفتار هفدهم: ‌‌غنا
            • مبحث اول: معنای غنا
            • شروط تحقق غنا
            • معانی طرب
              چاپ  ;  PDF

              الف) طرب به معنای فرح یا شدّت فرح است.

              ب) طرب به معنای حالت خفتی است‌‌ که در انسان از فرح یا از حزن حاصل می‌شود.
              انسان وقتی خرسند و خوشحال می‌شود، یک حالت سبکی و خفتی در خود احساس می‌کند. عین همین خفّت در حالت حزن هم هست. وقتی انسان از یک حادثه‌ای غمگین می‌شود، یک حالت خاصی، از قبیل بی‌‌تابی و ناآرامی در خود احساس می‌کند؛ به این حالت خفّت و ناآرامی طرب می‌‌گویند.

              در معنای اول، طرَب، مخصوص فرح است، اما بنابر معنای دوم، مشترک بین فرح و حزن است.

              ج) طرب، آن خفّتی است که در روح حاصل می‌‌شود. البته نه هر خفّتی، بلکه آن حالت اوج ناآرامی و بی‌قراری را طرب می‌گویند؛ خواه این بی‌قراری ناشی از فرح باشد یا ناشی از حزن. (مکاسب محرمه، ج281، ص3)

              مفهوم غناء متقوّمِ به اطراب به معنای طرب‌انگیز بودن نیست. چه طَرَب به معنای خصوصِ فرح و چه اعمّ از فرح و حزن یا به معنای حالتِ بی‌قراری و بی‌تابی باشد؛ بر آوازخوانی غناء صدق می‌کند، اعمّ از اینکه مطرب باشد یا مطرب نباشد. ( مکاسب محرمه، ج283، ص4)

              گاهی غنا و آوازخوانی اطرابِ شأنی دارد، و گاهی ندارد. در مورد اطراب فعلی نیز واضح است که خیلی از موارد اصلاً طربی به وجود نمی‌آورد. بسیاری از آوازها که انسان برای خودش می‌خواند، نه در خود او و نه در دیگری هیچ طربی ایجاد نمی‌کند. اطرابِ شأنی هم ایجاد نمی‌کند، خیلی از انواع خواندن‌‌ها هست که ممکن است در دل اثر گذارد و انسان خوشش بیاید، امّا این خوش‌آمدن غیر از آن خفّتی است که در اثر شدت فرح یا حزن ایجاد می‌‌شود. پس با اینکه غنای عرفی بر آن صدق می‌کند، این حالت اطراب در آن نیست. (مکاسب محرمه، ج281، ص5)

          • درس28: مبحث دوم: حرمت غنا
          • درس29: مبحث سوم: احکام غنا
          • درس30: گفتار هجدهم: آلات لهو و موسیقی
          • درس31: گفتار نوزدهم: رقص
          • درس32: گفتار بیستم: کمک به ظالم
          • درس33: گفتار بیست‌‌و‌‌یکم: تصویر
          • درس34: گفتار بیست‌‌و‌‌دوم: ربا
      • بخش دوم: معاملات جایز (درس 82-35)
کاربر گرامی؛ لطفا قبل از تکمیل فرم، موارد زیر را مطالعه کنید:
  • جهت مکاتبه با دفتر، از قسمت ارسال نامه استفاده نمایید.
  • به منظور استفتاء یا ارسال سوال شرعی، از قسمت ارسال سوال شرعی استفاده نمایید.
  • جهت ارایه انتقاد و پیشنهاد به سایت دفتر، از قسمت ارتباط با پایگاه استفاده نمایید.
  • از فرم زیر فقط برای ارایه نظرات در مورد محتوای همین صفحه استفاده نمایید.
  • مسوولیت ارسال اشتباه بر عهده ارسال کننده آن است.
700 /