مناسك حج مطابق با فتواي حضرت آيتاللهالعظمى خامنهاى(دامظلّهالعالي)
- مقدّمه: فضيلت و اهمّيّت حج
- فصل اول: کلیات
- انواع حج و عمره
3 م ـ حجّی که انسان انجام می دهد، یا بر خودش واجب شده است و برای خودش انجام میدهد، یا بر دیگری واجب شده و به نیابت از او انجام میدهد که این نوع حج را «حجّ نیابی» مینامند. حجّی که انسان به جا میآورد، دو نوع است: واجب و مستحب.
4 م ـ در شریعت اسلام بر هر شخص مستطیع واجب است یک بار در طول عمر حج به جا آورد که حَجّةالاسلام نامیده میشود. ممکن است وجوب حج به دلیل باطل شدن حج یا نذر و مانند آن نیز باشد.
5 م ـ حج به سه نوع «تمتّع»، «إفراد» و «قِران» تقسیم میشود. نوع اوّل (تمتّع)، بر افرادی واجب است که وطن آنها بیش از 48 میل (تقریباً 82 کیلومتر) از مکّه فاصله دارد. نوع دوّم و سوّم (إفراد و قِران)، بر کسانی واجب میشود که ساکن مکّهاند یا محلّ اقامت آنان کمتر از مسافت یادشده از مکّه فاصله دارد.
6 م ـ حجّ تمتّع در برخی اعمال، با دو نوع دیگر حج تفاوت هایی دارد.
تفاوت حجّ تمتّع با حجّ إفراد و قِران در این است که حجّ تمتّع، عبادتی است مشتمل بر دو بخش: عمره و حج.
بخش اوّل، عمرهی تمتّع است که مقدّم بر حج است و با آن فاصلهی زمانی ـ هر چند کم ـ دارد، که در این فاصله انسان از احرام خارج میشود و تا زمان مُحرم شدن برای حج، استفاده (تمتّع) از آنچه به خاطر احرام بر مُحرم حرام است، برایش حلال می شود؛ به همین دلیل این نوع حج، حجّ تمتّع نامیده شده است.
بخش دوّم، حجّ تمتّع است که بعد از عمره انجام میشود و هر دو باید در یک سال انجام شوند؛ بر خلاف حج إفراد و قِران که فقط مشتمل بر حج هستند و عمره عبادتی مستقل از آنها است و «عمرهی مفرده» نامیده میشود؛ از این رو ممکن است عمرهی مفرده در یک سال و حجّ إفراد یا قِران در سال دیگر انجام شود.
7 م ـ عمرهی تمتّع و عمرهی مفرده، احکام مشترکی دارند که در فصل چهارم خواهد آمد و تفاوت هایی دارند که در فصل ششم بیان می شود.
8 م ـ عمره نیز مانند حج، گاهی واجب و گاهی مستحب است.
9 م ـ عمره در آئین اسلام بر کسی که شرایط استطاعت را ـ آن گونه که در مورد حج بیان می شود [1] ـ داشته باشد، در تمام عمر یک بار واجب می شود و وجوب آن مانند وجوب حج، فوری [2] است و در وجوب آن استطاعت برای حج معتبر نیست؛ بلکه اگر فرد برای عمره مستطیع باشد، عمره بر او واجب است هر چند برای حج مستطیع نباشد؛ عکس آن نیز چنین است، یعنی اگر شخص برای حج استطاعت داشته باشد، ولی برای عمره مستطیع نباشد، باید حج را به جا آورد. این حکم دربارهی کسانی است که در مکّه یا در فاصله ی کمتر از 48 میل به مکّه هستند. ولی برای کسانی که از مکّه دورند و وظیفهی آنان حجّ تمتّع است، هیچ گاه استطاعت حج و عمره از هم جدا نیست، زیرا حجّ تمتّع مرکّب از هر دو عمل است و هر دو باید در یک سال انجام شوند.
10 م ـ بر شخص مکلّف جایز نیست بدون احرام وارد مکّهی مکرّمه شود و اگر در غیر موسم حج بخواهد وارد مکّه شود، واجب است با احرام عمرهی مفرده وارد شود.
دو گروه از این حکم مستثنا هستند:
الف) کسانی که مقتضای شغلشان این است که زیاد به مکّه رفت و آمد کنند.
ب) کسانی که پس از اعمال حج یا عمره از مکّه خارج شدهاند و می خواهند در همان ماه قمریِ انجام حج یا عمره، دوباره وارد مکّه شوند.
- حجّ إفراد و قران
- استفتائات حج افراد و قران
- ساختار حجّ تمتّع
- احكام كلّی حجّ تمتّع
-
- فصل دوم: حجّ واجب (حَجّةالاسلام)
- فصل سوم: نيابت در حج
- فصل چهارم: اعمال عمرهي تمتّع
- فصل پنجم: اعمال حجّ تمتّع
- فصل ششم: عمرهی مفرده
- ملحقّات
- گلچینی از پیام ها و بیانات
- جهت مکاتبه با دفتر، از قسمت ارسال نامه استفاده نمایید.
- به منظور استفتاء یا ارسال سوال شرعی، از قسمت ارسال سوال شرعی استفاده نمایید.
- جهت ارایه انتقاد و پیشنهاد به سایت دفتر، از قسمت ارتباط با پایگاه استفاده نمایید.
- از فرم زیر فقط برای ارایه نظرات در مورد محتوای همین صفحه استفاده نمایید.
- مسوولیت ارسال اشتباه بر عهده ارسال کننده آن است.