اگر امکان طلب حلالیت از او باشد، باید طلب مغفرت و بخشش کند و اگر امکان استحلال از او نیست، برایش استغفار نماید؛ همچنین در مورد تهمت، اگر امکان تکذیب خبر را داشته باشد، باید آن را تکذیب کند.

موارد مختلف است؛ به طور کلی گوش دادن به برنامه‌های طنز و نمایش‌های فکاهی و دیدن آن‌ها اشکال ندارد؛ مگر آن که مستلزم اهانت یا غیبت یا تهمت باشد.

اگر عیب پنهانی مسلمانی در غیابش به قصد مذمت و انتقاص او گفته شود، حرام است؛ مگر این که به شخصی ظلمی شده باشد، که می‌تواند نزد دیگران شکایت و تظلّم کند و آن ظلمی را که به او شده، نقل کند.

تا جایی که ممکن است باید کار ایشان را حمل بر صحت کنید؛ ولی اگر یقین به انجام گناه از طرف ایشان پیدا کردید، اگر بدانید توبه کرده و شرایط امام جماعت شدن را دارد، اقتدا مانعی ندارد و در غیر این صورت، اقتدا برای شما جایز نیست.

در هر صورت تا زمانی که مالک آن بر نگردد، امانت است و به صرف غیبت مالک، زمین از ملک او خارج نمی شود و اگر مالک از دنیا برود، باید خانه به ورثه او تحویل داده شود.

هیچ‌ یک از نمازهای مستحب را نمی‌ توان به جماعت خواند؛ مگر نماز عید فطر و قربان (که در زمان غیبت مستحب هستند) و نماز استسقاء (باران).

تقلید از لهجه‌‌های مناطق مختلف، در صورتی‌‌که برای تمسخر و استهزاء باشد، در حرمت آن هیچ شکی نیست؛ اگر چه غیبت نیست؛ چون این لهجۀ خاص، امر مستوری نیست. علاوه بر این که اصلاً عیب نیست، از این‌‌ رو غیبت نیست؛ امّا اگر از روی تمسخر و استهزاء باشد، حرام است و فرقی هم نمی‌کند که لهجۀ عمومی منطقه‌‌ای را تقلید کند، یا شخص خاصی را. تنها تفاوت در این است که اگر غرض او تقلید لهجۀ عموم باشد، این اهانت به همۀ آن جمعیت می‌شود، که طبعاً آثار خاص خودش را دارد؛ مثلاً اگر بخواهد استحلال کند، بایستی از یکایک آن‌ها حلالیت بطلبد؛ امّا آن جایی که یک نفر باشد، از یک نفر، استحلال می‌کند؛ ولی اگر تقلید لهجه برای تمسخر نیست، حرام نیست.

خارج شدن از اداره برای رفتن به مسجد جهت شرکت در نماز جماعت در اول وقت، در صورتی که نماز جماعت در خود اداره بر پا نشود، اشکال ندارد، ولی باید مقدمات نماز به گونه ای فراهم شود که مدت غیبت از اداره در ساعات رسمی کار برای ادای فریضه نماز جماعت، کاملاً کاهش پیدا کند.

منظور از شهید معرکه شهیدی است که همراه با امام و یا نایب خاص ایشان، در میدان جنگ حاضر شود و یا اینکه در زمان غیبت، اصل اسلام در خطر باشد و در میدان جنگ به شهادت برسد؛ اما چنانچه در میدان مجروح شود و بر اثر آن جراحت در خارج از میدان جنگ به شهادت برسد، هر چند اجر شهید را دارد، اما باید او را غسل داده و کفن کنند.

به طور کلی ولیّ کودک وظیفه دارد کودک را از مفاسد عقیدتی و اخلاقی حفظ کند و او را از کارهایی که برای کودک یا دیگران ضرر دارد و همچنین کارهایی که فساد مهمی دارد و شرع اسلام راضی به تحقق آن نیست، مانند: تهمت و غیبت، منع کند؛ همچنین مستحبّ است که ولیّ طفل، احکام شرعی و عبادات را پس از رسیدن او به سن تمییز، به ایشان یاد دهد.
مادر نیز اگر حضانت کودک را به عهده بگیرد در این مورد مسئولیت شرعی دارد. بنا بر این در صورتی که پدر یا مادر در انجام وظایف شرعی خود نسبت به تربیت کودک کوتاهی کنند گنهکارند.

موارد مختلف است؛ چنانچه شخص ابایی از این که مردم تخلف او را ببینند و آگاه شوند نداشته و یا شخص، اسباب رواج فساد در عقیده یا عمل در جامعه را فراهم کرده است و با بیان تخلفات او جلوی ترویج فساد گرفته می شود، اشکال ندارد.

خواندن خطبه رجاءً اشکالی ندارد و در زمان غیبت می توان خطبه را ترک کرد.
در هر صورت می تواند برای نماز عید فطر و قربان بعد از نماز دو خطبه خواند مانند خطبه های نماز جمعه با این تفاوت که در نماز جمعه قبل از نماز و در نماز عید بعد از نماز خوانده می شود.
در خطبۀ اوّل خطیب، حمد و ثنای الهی بگوید و سپس بر پیغمبر (صلی الله علیه وآله) درود بفرستد و مردم را به تقوا سفارش کند و یک سوره کوچک قرآن بخواند. در خطبه دوم نیز حمد و ثنای الهی را ایراد کند و بر پیغمبر اکرم (صلی الله علیه وآله) درود بفرستد. احتیاط آن است که در خطبه دوم نیز مردم را به تقوا سفارش کند و سوره کوچکی از قرآن بخواند و احتیاط مستحب است که در خطبه دوم پس از درود بر پیغمبر (صلی الله علیه وآله)، بر امامان معصوم (علیهم السلام) نیز درود بفرستد و برای مؤمنین طلب مغفرت کند و سزاوار است در خطبه ی نماز عید فطر آنچه از احکام، شروط و وقت و مقدار زکات فطره است بیان کند و در خطبه نماز عید قربان، درباره قربانی توضیح دهد.