ج1) پاک است.
ج2) منی انسان و هر حیوان حرام گوشتی­ که خون جهنده دارد نجس است. منی حیوانات حلال گوشت بنابر احتیاط واجب نجس است.

حکم مردار را ندارد.

برای تطهیر کافی است تمام قسمت هایی را که احتمال می دهید نجاست در آن قسمت بوده تطهیر کنید و تطهیر کل بدن لازم نیست.

کسی که وکیل شده است لباس انسان را آب بکشد و لباس هم در تصرف او باشد، اگر بگوید آب کشیدم، آن لباس پاک است و اگر قالیشویی بگوید که فرش را به نحو صحیح، تطهیر کرده یا این که خودتان اطمینان دارید که به گونه ای شسته می شود که بعد از زوال عین نجاست، یک مرتبه با آب کر شسته شده و آب از آن عبور می کند، محکوم به طهارت است.

در فرض سؤال، بچه در حکم مسلمان است.

چالۀ مذکور، حکم ظرف را ندارد.

اگر نجاست به داخل چوب نفوذ نکرده باشد، بعد از زوال عین نجس، با یک مرتبه شستن با آب کر، طهارت حاصل می شود.

جوشیدن، موجب نجاست سرکه نمی شود و خوردن آن هم اشکالی ندارد.

موارد مختلف است:
الف- طریقۀ تطهیر ظروف:
1. ظرف نجس را با آب قلیل باید سه مرتبه شست؛ ولی در کُر و جاری یک‌بار کافی است.
2. ظرفی را که سگ در آن، آب یا چیز روان دیگر خورده یا آن را لیسیده است، باید اول با خاک پاک، خاکمال کرد و سپس با آب، شست و اگر با آب قلیل شسته می‌شود، باید پس از خاکمال دو مرتبه شسته شود.
3. ظرفی که در آن خوک، غذای روان یا آب بخورد باید هفت مرتبه شسته شود؛ ولی خاکمال آن لازم نیست.
ب- طریقۀ تطهیر غیر ظروف:
1. چیزی که نجس شده است، اگر در صورت برطرف کردن عین نجاست، یک‌بار آن را در آب کر یا جاری فرو ببرند یا زیر شیری که به کر متصل است بگیرند، به طوری که آب به همۀ جاهایی که نجس شده، برسد پاک می‌شود و در فرش و لباس و امثال آن بنابـر احتیاط (واجب) باید آن را پس از فرو بردن در آب، فشار و یا تکان بدهند؛ بلی فشار یا تکان لازم نیست که خارج از آب باشد، بلکه داخل آب کافی است.
2. چیزی که بر اثر تماس با بول نجس شده باشد، هرگاه پس از برطرف شدن عین نجاست دو مرتبه آب قلیل روی آن ریخته شود، پاک می‌شود و چیزی که با نجاسات دیگر تماس یافته و نجس شده، پس از بر طرف شدن عین نجاست اگر یک‌مرتبه شسته شود پاک می‌گردد.
3. چیزی را که با آب قلیل آب می‌کشند، باید آبی که روی آن می‌ریزند از آن جدا شود و اگر قابل فشردن است، مانند لباس و فرش باید آن را فشار دهند تا آب از آن جدا شود.

- «نجاسات» نه مورد است:
1و2. ادرار و مدفوع انسان و هر حیوان حرام گوشت که دارای خون جهنده است (خونگرم) پرندگان حرام گوشت مستثنی هستند و فضله‌ی آنان نجس نیست.
3. منی انسان.
4. خونی که از بدن انسان و هر حیوان دارای خون جهنده (خونگرم) چه حرام گوشت باشد و چه حلال گوشت، بیرون می‌آید.
5. مردار (جسد مرده) انسان و هر حیوان دارای خون جهنده، چه حرام گوشت و چه حلال گوشت. حیوانی که به دستور معیّن در شرع مقدس، کشته شده باشد (ذبح) و جسد مرده‌ی انسان پس از غسل میّت، از این حکم، مستثنی می‌باشند و نجس نیستند. همچنین چیزهائی از مردار که روح ندارد مثل پشم و مو و دندان و شاخ و غیره پاک است مگر در مورد سگ و خوک.
6. سگ.
7. خوک.
8. مشروبات مست کننده بنابر احتیاط.
9. کفاری که به دینی آسمانی متدیّن نمی‌باشند.
- «مطهرات» ده مورد است:
1. آب. 2. زمین. 3. آفتاب.
4. استحاله. 5. انتقال. 6. اسلام.
7. تبعیت. 8. برطرف شدن عین نجاست.
9. استبرای حیوان نجاستخوار. 10. غایب شدن مسلمان

در فرض سؤال، ماهیِ مذکور نجس نیست؛ اما مردار بوده و خوردن آن هم حرام است.

نجس نیست.

به طور کلی نجاست با دست یا دستمال خیس و کشیدن بر روی محل نجس، پاک نمی شود و آب باید جاری شود به نحوی که شستن، صدق کند.

در هر حال، باید به اطمینان برسید که عین نجاست برطرف شده است.

به طور کلی در صورت نجاست باطن بدن، مثل داخل گوش و چشم و بینی، تطهیر آن ها صِرفاً با برطرف شدن عین نجاست، انجام می‌گیرد و تطهیر با آب لازم نیست.