اگر تیمم در وقتی انجام شده است که وقت برای غسل وجود نداشته است، روزه های گرفته شده صحیح است اگر چه مرتکب معصیت شده اید و باید توبه نمایید.

ج1) اگر کسی در اماکن تخییر بخواهد نماز را به صورت تمام بخواند، می‌تواند نوافل یومیه را نیز بخواند.
ج2) خواندن نافله‌های ظهر و عصر در سفری که نماز در آن قصر است (هر چند با قصد رجاء) جایز نیست ولی انجام نافله عشا (وتیره) در سفر با قصد رجاء و به امید ثواب اشکال ندارد، نافله شب و نافله صبح و مغرب و سایر نمازهای مستحبی از مسافر ساقط نیست.

اگر در معرض دید دیگران است، برهنه شدن جایز نیست و در فرض سؤال باید با همان لباس نماز بخواند.

به طور کلی اگر در ماه رمضان، انسان، غسل جنابت را فراموش کند و با حالت جنابت صبح کند، روزه آن روزش صحیح است؛ ولی اگر این فراموشی چند روز طول بکشد باید روزه های ایام فراموشی را قضا کند؛ البته نمازها در هر حال باطل است.

بنابر احتیاط واجب قبل از آن که زن غسل استحاضه کند، نباید شوهر با او نزدیکی نماید؛ مگر این که بخواهد پس از نماز و در وقت نماز نزدیکی کند؛ در این صورت غسلی که زن برای نماز انجام داده است، کفایت می‌کند و اگر در وقت دیگری بخواهد نزدیکی کند، بنابر احتیاط واجب باید غسل مستقلی انجام دهد.

اگر به وظیفه خود در نماز مضطر و نیز در حکم مسلوس* عمل کرده، نمازها صحیح است و قضا ندارد.
---------------------------------
* اگر به خاطر بیماری از نگهداری ادرار عاجز بوده، حکم مسلوس را دارد؛ و اگر یقین به خارج شدن بول داشته چنانچه یقین داشته که از اوّل وقت نماز تا آخر آن به مقدار وضو گرفتن و نماز خواندن مهلت پیدا می‌کند؛ ‌باید نماز را در وقتی که مهلت پیدا می‌کند ‌بخواند و اگر به مقدار وضو و نماز مهلت پیدا نمی‌کند؛ ‌می‌تواند با هر وضویی یک نماز بخواند؛ یعنی برای هر نماز به یک وضو اکتفا کند؛ هر چند وضوی‌ او در بین نماز باطل شود. همچنین باید برای نماز به وسیله کیسه‌ای که در آن پنبه یا چیز دیگری است که از رسیدن بول به جاهای دیگر جلوگیری می‌کند، ‌خود را حفظ نماید و احتیاط واجب آن است که اگر مشقت ندارد پیش از هر نماز، مخرج بول را که نجس شده، آب بکشد.

نافله های یومیه عبارت اند از:
1. نافلۀ ظهر، هشت رکعت (چهار نماز دو رکعتی) قبل از نماز ظهر؛
2. نافلۀ عصر، هشت رکعت (چهار نماز دو رکعتی) قبل از نماز عصر؛
3. نافلۀ مغرب، چهار رکعت (دو نماز دو رکعتی) بعد از نماز مغرب؛
4. نافلۀ عشا، دو رکعت (به صورت نشسته) بعد از نماز عشا؛
5. نافلۀ صبح، دو رکعت قبل از نماز صبح؛
6. نافلۀ شب، یازده رکعت از نصف شب تا اذان صبح؛ (بهتر است در ثلث آخر شب خوانده شود و هر چه به فجر نزدیک تر باشد، فضیلت آن بیشتر است.)

اگر رنگ مزبور مانع رسیدن آب به پوست نباشد، اشکال ندارد و الاّ باید برطرف شود، مگر آن که برطرف کردن آن در وقت نماز حرج و مشقت غیر قابل تحمل داشته باشد، که در این صورت باید وضو و غسل به صورت جبیره ای انجام شود، ولی پس از رفع عذر باید مانع را برطرف کند. بنا بر این اگر طبق وظیفه عمل ننموده باشد، نمازهای خوانده شده را باید قضا کند.

خواندن خطبه رجاءً اشکالی ندارد و در زمان غیبت می توان خطبه را ترک کرد.
در هر صورت می تواند برای نماز عید فطر و قربان بعد از نماز دو خطبه خواند مانند خطبه های نماز جمعه با این تفاوت که در نماز جمعه قبل از نماز و در نماز عید بعد از نماز خوانده می شود.
در خطبۀ اوّل خطیب، حمد و ثنای الهی بگوید و سپس بر پیغمبر (صلی الله علیه وآله) درود بفرستد و مردم را به تقوا سفارش کند و یک سوره کوچک قرآن بخواند. در خطبه دوم نیز حمد و ثنای الهی را ایراد کند و بر پیغمبر اکرم (صلی الله علیه وآله) درود بفرستد. احتیاط آن است که در خطبه دوم نیز مردم را به تقوا سفارش کند و سوره کوچکی از قرآن بخواند و احتیاط مستحب است که در خطبه دوم پس از درود بر پیغمبر (صلی الله علیه وآله)، بر امامان معصوم (علیهم السلام) نیز درود بفرستد و برای مؤمنین طلب مغفرت کند و سزاوار است در خطبه ی نماز عید فطر آنچه از احکام، شروط و وقت و مقدار زکات فطره است بیان کند و در خطبه نماز عید قربان، درباره قربانی توضیح دهد.

اگر در حین طواف واجب برای نماز یومیه طواف را قطع کند، در صورتی که اقلاً نیمی از طواف یعنی سه شوط و نیم را انجام داده است باید از همان جا که قطع شده، طواف را ادامه دهد و اگر کمتر از سه شوط و نیم طواف کرده است، اگر فاصله طولانی شود، احتیاط آن است که طواف را از سر بگیرد و اگر فاصله طویل نشود بعید نیست که این احتیاط واجب نباشد؛ اگرچه به هر حال مستحسن است و در احکام مذکوره فرقی میان نماز جماعت و فرادی و سعه یا ضیق وقت نیست.

در فرض سؤال که شک دارد، تمام غسل قبل از طلوع فجر واقع می‌شود، وظیفه اش تیمم است.

ج1) چنین عدولی مشروع نیست.
ج2) اگر مقصود شما عدول به نماز مستحبی دیگر باشد جایز نیست ولی اگر مراد این است که بعد رکوع برگردد تا آن سوره خاص را (که در نماز خاص وارده شده) بخواند، چنانچه سهواً به رکوع برود، می‌تواند برگردد و سوره را تدارک کند.

در فرض سوال، نماز، قضا ندارد. به طور کلی احتیاط آن است که در صورت امکان، پیشانی و پشت دست ها پاک باشند و اگر فردی نتواند محل تیمّم را تطهیر کند، بدون آن تیمّم نماید؛ هرچند بعید نیست که طهارت در هر صورت شرط نباشد.

ج1و2) فرستادن صلوات به خودی خود واجب نیست؛ ولی هر وقت انسان اسم مبارک حضرت رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) مانند محمد و احمد یا لقب و کنیه آن جناب را مثل مصطفی و ابوالقاسم بگوید یا بشنود اگر چه در نماز باشد، مستحب است صلوات بفرستد. همچنین موقع نوشتن اسم مبارک حضرت رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) مستحب است صلوات را هم بنویسد و نیز بهتر است هر وقت آن حضرت را یاد می کند صلوات بفرستد.

در فرض سؤال بنابر احتیاط، نماز باطل می شود.