کسی که نماز را به جماعت خوانده، اگر مأموم بوده، به جماعت خواندن دوباره آن اماماً یا مأموماً وجهی ندارد.

روزه مذکور، مستحب است و وقت نیت روزه مستحبی تا قبل از غروب است. بنابراین اگر کاری که روزه را باطل می کند انجام نداده باشد، می تواند بعد از ورود به مدینه تا قبل از غروب، قصد روزه نماید.

در نافله شب اکتفا کردن بر شفع و وتر اشکال ندارد؛ ولی اکتفا بر وتر به تنهایی در تنگی وقت مانعی ندارد و در غیر تنگی وقت هم به نیت رجاء خوانده شود و در سایر نوافل مانند ظهر و عصر به قصد رجا و امید مطلوبیت اشکال ندارد.

اگر مکلف در تمام وقت نماز بی هوش باشد، قضای آن واجب نیست؛ مگر این که بی هوشی به اختیار خودش باشد، که بنا بر احتیاط واجب باید قضای نماز را به جا آورد.

در فرض مذکور، اگر به هیچ وجه نمی تواند وضو یا تیمم را انجام دهد، حکم فاقد الطهورین داشته و بنا بر احتیاط باید نماز را در وقت، بدون وضو و تیمم بخواند و سپس قضا کند؛ البته اگر بتواند وضوی ناقص انجام دهد بنا بر احتیاط نماز را در وقت با وضوی ناقص بخواند و بعداً نیز قضا کند.

نماز عید فطر دو رکعت است، در رکعت اول بعد از حمد و سوره باید پنج تکبیر بگوید و بعد از هر تکبیر یک قنوت بخواند و بعد از قنوت پنجم تکبیر دیگری بگوید و به رکوع رود و بعد از دو سجده برخیزد و در رکعت دوم بعد از حمد و سوره، چهار تکبیر بگوید و بعد از هر تکبیر قنوت بخواند و تکبیر پنجم را بگوید و به رکوع رود و نماز را ادامه دهد و تمام کند. ضمناً به جماعت خواندن نماز عید فطر واجب نیست، اگر چه مستحب است.

نماز احتیاط را ادامه می‌دهد و صحیح است، هر چند احتیاط مستحب است که نمازش را اعاده کند.

روزۀ مذکور، مستحب است و وقت نیت روزۀ مستحبی تا قبل از غروب است. بنا بر این اگر کاری که روزه را باطل می کند انجام نداده باشید، می توانید تا قبل از غروب، بعد از ورود به مدینه قصد روزه نمایید.

وقت قضای غسل جمعه از صبح شنبه تا غروب آن روز است.
توجه داشته باشید، انجام غسل مستحبی در زمان حیض اشکال ندارد و فقط صحت غسل واجب در زمان حیض، محل اشکال است.

اول وقت غسل بعد از طلوع فجر صادق است و زمان پایان آن تا ظهر می‌باشد و اگر بخواهد بعد زوال غسل کند بهتر است به نیت رجاء و عدم قصد ورود باشد.

فرقی نمی کند؛ به طور کلی اگر عمل مذکور به نیت اینکه جزء نماز است انجام شود، نماز باطل است؛ و احتیاط واجب آن است بدون این قصد هم انجام نشود.

به طور کلی هر زلزله ای که برای مردم منطقه ای قابل درک (حتی خفیف) باشد، موجب وجوب نماز آیات بر مردم آن منطقه می شود و در صورتی که هنگام زلزله، شخص متوجه آن نشود و پس از حادثه بفهمد زلزله آمده است، بنا بر احتیاط واجب باید نماز آیات بخواند.

در فرض سؤال، اگر داخل وقت متوجه شوید باید نمازها را اعاده کنید ولی اگر بعد از وقت متوجه شوید نمازهای خوانده شده، قضا ندارد.

نماز شب جائز است آهسته یا بلند خوانده شود؛ هر چند مستحبّ است که نافله های روز آهسته و نافله های شب بلند خوانده شود.

هنگامی که زلزله، رعد و برق و مانند آن، (که مدت زمان وقوعش کم است) اتفاق می افتد، بنا بر احتیاط مکلف باید فوراً نماز آیات بخواند و اگر تأخیر بیاندازد، باید آن را تا آخر عمر بدون قصد اداء و قضا (قصد ما فی الذمه) به جا آورد.