ج1) اگر از قبل از اذان صبح خوب شده بوده است، بنابر احتیاط واجب باید نیت روزه کند و بعداً نیز روزه آن روز را قضا کند. اگر در اثنای روز ماه رمضان خوب شود، واجب نیست نیت روزه کند و آن روز را روزه بگیرد ولی اگر پیش از ظهر باشد و کاری که روزه را باطل می‌کند انجام نداده باشد، احتیاط مستحب آن است که نیت کند و روزه بگیرد و پس از ماه رمضان باید آن را قضا کند.
ج2) بنابر احتیاط آن روز را روزه بگیرد و بعداً نیز آن را قضا کند.

احتیاط واجب آن است که تکبیرة الاحرام نماز را به چیزی که پیش از آن می خواند مثلاً به اقامه یا به دعایی که پیش از تکبیر می خواند، نچسباند.

ج1) امامت زن برای زنان اشکال ندارد.
ج2) در فرض سؤال هر چند جلو ایستادن امام اشکال ندارد، ولی مستحب است در یک صف و کمی جلو بایستد.
ج3) امام در فرض سؤال می‌تواند قرائت حمد و سوره ( نماز صبح و مغرب و عشاء) را بلند یا آهسته بخواند؛ ولی اگر نامحرم صدایش را می‌شنود، بهتر است آهسته بخواند.

ج1) اگر قیمت انگشتر به مقدار تقریبی دو و نیم گرم نقره یا بیشتر است، باید برای یافتن صاحب آن یک سال اعلان کنید - البته چون مسافر هستید می توانید به دیگران وکالت بدهید که این کار را از طرف شما انجام دهند -؛ و بعد از آن اگر صاحب مال پیدا نشد، می ‌توانید برای خود بردارید به قصد این که هر وقت صاحبش پیدا شد عوض آن را به او بدهید، یا برای او نگهداری کنید که هر وقت پیدا شد به او بدهید، ولی احتیاط مستحب آن است که از طرف صاحبش صدقه بدهید. و اگر در بین سالی که اعلان می کنید از پیدا شدن صاحب مال ناامید شوید، احتیاط واجب است که آن را صدقه بدهید.
ج2) اگر به وظیفه درست عمل کنید، بودن آن در جیب شما اشکالی ندارد، در هر حال در صورتی که در جیبتان باشد، نماز و وضو صحیح است.

منظور این است که اگر سهواً نماز عشا را بر مغرب مقدم بدارد و بعد از تمام شدن نماز عشا، متوجه شود، نمازی را که مقدم داشته (نماز عشا) صحیح است و باید پس از آن، نماز اول (مغرب) را بخواند.

در فرض سؤال اگر وظیفه اش تیمم بوده و بعد از آن، کاری که وضو را باطل می کند، از او سر زده بنا بر احتیاط واجب برای صحت روزه باید دوباره تیمم کند. به هر حال اگر اطمینان داشته که تیمم دوباره لازم نیست، روزه آن روزش صحیح است و قضا ندارد.

در فرض سؤال نمازهایی را که شکسته خوانده‌اید باید به صورت تمام در وقت، اعاده و در خارج وقت، قضا کنید.؛ لازم به ذکر است ملاک محاسبه مسافت شرعی فاصله بین آخر شهر مبدأ و ابتدای شهر مقصد است و هرگاه علم یا اطمینان داشته باشید یا به وسیله بیّنه شرعی (دو نفر عادل) ثابت شود که مسافت حداقل هشت فرسخ است، باید نماز را شکسته بخوانید در غیر این صورت نماز را باید تمام بخوانید.

اگر مأموم به چیزی از خطبه‌های نماز جمعه نرسد، بلکه فقط هنگام نماز، حاضر شود و به امام جمعه اقتدا کند؛ نماز او صحیح و مُجزی از نماز ظهر است،

جماع در شب خسوف ماه و روز کسوف خورشید و روز وزیدن باد سیاه و زرد و زلزله و در وقت غروب آفتاب تا شفق برود، و بعد از طلوع سپیده تا طلوع آفتاب و در هنگام محاق و در شب اول هر ماه غیر از ماه رمضان و در شب نیمه هر ماه و در شب چهارشنبه و در شب عید قربان و عید فطر مکروه است.
در بعضی موارد جماع، حرام است که به چند نمونه اشاره می‌شود:
۱. در حال احرام،
۲. زمان نفاس،
3. دوران قاعدگی و حیض،
4. در حال روزه ماه مبارک رمضان.
و جماع در شب دوشنبه، سه شنبه، پنجشنبه، جمعه، روز پنجشنبه در وقت ظهر و روز جمعه بعد از عصر مستحب است.

ج1-3) غسل جمعه و وقت آن، از اذان صبح است تا ظهر. بهتر است نزدیک ظهر به جا آورد. اگر تا ظهر، انجام ندهد؛ بهتر است که بدون نیت ادا و قضا تا عصر جمعه به جا آورد. اگر در روز جمعه غسل نکند؛ مستحب است از صبح شنبه تا غروب، قضای آن را به جا آورد. و کسی که می‌ترسد در روز جمعه آب پیدا نکند، می‌تواند روز پنجشنبه غسل را انجام دهد؛ بلکه اگر در شب جمعه غسل را به امید آن که مطلوب خداوند عالم است، به جا آورد، صحیح است.

اگر قبل از انجام دادن کاری که نماز را باطل می کند، متوجه شود، باید یک رکعت دیگر متصل به نماز بخواند و بنا بر احتیاط واجب، نماز را هم اعاده کند.

مکلف باید مسائلی‌ را که انجام تکالیف شرعی روزمره وابسته به دانستن آن است فرا بگیرد، مانند مسائل اصلی نماز و روزه و طهارت و برخی معاملات و غیر آن. و اگر در اثنای نماز مسئله‌ای پیش بیاید که حکم آن را نمی‌داند، جایز است به یکی از دو طرفی که احتمال آن را می‌دهد عمل کند و نماز را به آخر برساند، ولی پس از نماز باید مسأله را بپرسد و اگر آنچه عمل کرده موجب بطلان نمازش شده باشد، نماز را دوباره بخواند.

اگر بر اثر اشتباه یا غفلت نماز عصر را مقدّم داشته و بعد از تمام شدن نماز متوجه شدید، نماز شما صحیح است و باید نماز ظهر را بخوانید.

اشکال ندارد، حتی اگر از اوّل نماز قصد مأموم همین باشد؛ البته احتیاط مستحب آن است که از ابتدای نماز چنین قصدی نداشته باشید.

فرد مذکور در فرض سؤال، اگر یقین دارد زمانی که مفطر انجام داده، طلوع فجر (نه صرف اذان) محقق شده بوده باید روزه ها را قضا کند ولی کفاره ندارد؛ اما اگر یقین ندارد (شک دارد که طلوع فجر صادق شده بوده یا نه) روزه اش صحیح است.