ج1) در فرض مذکور، مرتکب معصیت شده است.
ج2) اگر برای اجیر، وقت و مدّتی معیّن شود‌ و اجیر قسمتی از عمل یا تمام آن را در آن مدّت انجام ندهد، حق ندارد بعد از آن مدّت، آن را انجام دهد مگر آن که از مستأجر اذن بگیرد و اگر (بدون اذن گرفتن) انجام دهد، مانند شخص تبرّع‌ کننده مستحقّ اجرت نمی‌شود؛ ولی اگر قرارداد انجام عمل در وقت معیّن به عنوان شرط زائدی (مثل در ضمن عقد اجاره) بوده است (که اجیر عمل را انجام دهد و علاوه بر آن شرطی هم داشته که انجام آن در مدّت معیّنی باشد) اجیر اگر تخلّف کند (و بعد از آن مدّت انجام دهد) مستحقّ همان اجرتی که معین شده می‌شود و (در همین مورد) اجیرکننده حق فسخ کردن اجاره را به خاطر تخلّف شرط دارد؛ پس اگر فسخ نماید، اجرتی را که اجیر گرفته، پس می‌گیرد و اجیر استحقاق اجرة المثل را دارد.

تأخیر عمدی در انجام سجده سهو جایز نیست؛ ولی در هر حال موجب بطلان نماز نمی‌شود.

به طور کلی، اگر عمداً همه صورت را به طرف راست یا چپ قبله برگرداند، نمازش باطل است، بلکه اگر سهواً هم صورت را به این مقدار برگرداند احتیاط واجب آن است که نماز باطل است و دوباره بخواند و لازم نیست که نماز اول را تمام نماید، ولی اگر سر را کمی تکان دهد عمداً باشد یا اشتباهاً، نمازش باطل نمی‌شود.

در فرض سؤال، نماز صحیح است و نیاز به اعاده ندارد.

ج1و2) استفاده از آن اشکال ندارد؛ ولی اگر همراه نماز گزار باشد، موجب بطلان نماز می شود.

در فرض سؤال، اگر نماز احتیاط را خوانده‌اید، بنابر احتیاط به همان تعداد، نماز 4 رکعتی قضا بدون تعیین ظهر یا عصر یا عشا، بخوانید.

اگر مقدار خون لباس کمتر از یک بند انگشت اشاره باشد، با وجود شرایط* نماز با آن اشکال ندارد، ولی اگر به اندازۀ بند انگشت اشاره یا بیشتر از آن باشد، نماز با آن باطل است.
---------------
* صحّت نماز با خون کمتر از بند انگشت اشاره، چند شرط دارد:
1. خون حیض نباشد؛ اگر اندکی هم از آن خون بر بدن یا لباس نمازگزار باشد، نماز باطل است و بنابر احتیاط واجب خون نفاس و استحاضه نیز همین حکم را دارد.
2. خون حیوان نجس العین (سگ و خوک) و حیوان حرام گوشت و مردار و انسان کافر نباشد.
3. رطوبتی از خارج به آن خون نرسیده باشد؛ مگر در صورتی که رطوبت با خون مخلوط شده و در آن مستهلک شود و مجموع آنها هم بیش از اندازۀ مجاز نشود که در این صورت، نماز با آن صحیح است و در غیر این صورت نماز با آن بنا بر احتیاط واجب صحیح نیست.

کسی که به هیچ قسم نمی تواند نماز را صحیح بخواند، باید هر طور که می تواند بخواند، و احتیاط مستحب آن است که نماز را به جماعت بجا آورد.

فاصله معتبر بین دو نماز جمعه یک فرسخ شرعی است و یک فرسخ شرعی تقریباً برابر است با سه میل یا 5 کیلومتر و 125 متر. ضمناً میزان محاسبه، راه متعارفی‌ است که غالب مردم از آن راه جهت تردد بین دو محل استفاده می‌کنند و اگر فاصله بین دو نماز جمعه یک فرسخ شرعی‌ نباشد؛ نماز جمعه‌ای که بعد از نماز جمعه اول برگزار می‌شود، باطل است؛ و در صورتی که مقارن هم اقامه شوند، هر دو باطل است.

ج1و2) نماز، صحیح است.

ج1) اگر عمداً ذکر یاد شده (و هر ذکر مستحبی نماز) را به قصد جزء نماز در حال حرکت بگویید، بنا بر احتیاط واجب نماز باطل است، ولی اگر به نیت مطلق ذکر باشد، اشکال ندارد.
ج2) اگر سهوی باشد اشکال ندارد.

اگر این گمان در حالتی باشد که هنوز وارد در تشهد یا قیام رکعت بعد نشده؛ بنا بر احتیاط واجب یک سجدۀ دیگر انجام دهد و نماز را تمام کرده و بنا بر احتیاط واجب یک بار دیگر نماز را بخواند. البته اگر در این زمینه زیاد شک می‌کند باید بنا را بر این بگذارد که دو سجده انجام داده و نماز صحیح است.

بنا بر احتیاط واجب باید نماز احتیاط بخواند.

در فرض سؤال که بدن زن از نگاه دیگران، به مقدار واجب، پوشیده و غیر قابل رؤیت است، نماز صحیح است هر چند احتیاط مستحب این است که در همه اعمال نماز، بدنش برای خودش هم قابل رؤیت نباشد.

در مورد سؤال نماز باطل است.