نماز، صحیح است.

در صورتی که قبل از رفتن به رکوع متوجه شود، باید دوباره بخواند؛ در غیر این صورت، مانعی ندارد و اعاده نماز لازم نیست.

در حالاتی که واجب است نمازگزار با حالت آرامش ایستاده باشد، مانند هنگام تکبیرة الاحرام یا قرائت نماز، باید بر روی دو پا بایستد و ایستادن بر روی یک پا صحیح نیست.

در فرض مذکور، نماز صحیح است.

بنابر احتیاط روزه صحیح نیست.

در فرض مذکور، بنابر احتیاط واجب باید نمازش را دوباره بخواند؛ ولی اگر تمام شدن نماز را بداند و شک کند که خواب در بین نماز بوده یا بعد، نمازش صحیح است.

هر دو می توانند طبق یقین خود عمل کنند و لازم نیست نماز ظهر را دوباره بخوانند.

در فرض سؤال اگر بر اثر جهل به مسأله، نیت روزۀ مستحبی کرده، می تواند تا قبل از ظهر نیت روزۀ قضا کند و اعتکاف او صحیح است؛ ولی اگر عمداً باشد اعتکاف باطل است.

اگر منظور این است که در یک نماز دو نیّت داشته باشد، یعنی مثلاً هم نماز حاجت و هم نافله ظهر را نیّت کند، در اینجا موارد آن مختلف است و در مثل نافله و نماز جعفر طیّار صحت آن ثابت است. اما اگر مراد این است که نافله را به نیّت نافله، اما به شکل نماز مستحبی خاصی بخواند، فی نفسه اشکالی ندارد و صحیح است.

ج1) این استحباب، شامل فرض‌های مذکور هم می‌شود.
ج2) سلام نماز نباید خالی از قصد تحیت باشد و باید به قصد آنچه مطلوب شارع است، انجام می‌شود.

در فرض سؤال، روزه صحیح نیست؛ مگر این که در احتیاطی که معظّم له (در نماز جمع) دارند، به مرجع جامع الشرائطی رجوع کنید، که به تمام بودن نماز و صحت روزه، فتوا داده باشد.

ج1) در هر یک از چهار سوره ی سجده (الم تنزیل)، فصّلت (حم سجده)، نجم و علق، یک آیه سجده واجب وجود دارد که اگر انسان آن­را بخواند یا به آن گوش دهد، باید پس از پایان آیه، فوراً سجده کند و اگر فراموش کند، هر وقت یادش آمد باید سجده را انجام دهد.
ج2) در سجده واجب قرآن باید بر چیزهایی سجده کند که در نماز می‌‌توان بر آنها سجده کرد، ولی دیگر شرایط سجده نماز، مانند رو به قبله بودن، با وضو بودن و داشتن حجاب و مانند آن لازم نیست.

اگر در حال سجدۀ اول یا بعد از آن و پیش از وارد شدن در سجدۀ دوم یادش بیاید که رکوع نکرده است، باید برخیزد و پس از ایستادن، رکوع کند و پس از آن، دو سجده را به جا آورد و نماز را تمام کند و بعد از نماز، بنابر احتیاط مستحب، دو سجدۀ سهو برای سجدۀ زیادی انجام دهد.

ج 1و2) در فرض سؤال باید بلند شده رکعت بعد را کامل کند؛ در این صورت، نماز صحیح است.
البته به طور کلی اگر کسی در جایی که نباید سلام نماز را بگوید، سهواً بگوید: «السلام علینا و علی عباد اللَّه الصالحین» یا بگوید: «السلام علیکم و رحمة اللَّه و برکاته»، بنابر احتیاط واجب باید دو سجده سهو به جا آورد؛ ولی اگر سهواً مقداری از سلام را بگوید، احتیاط مستحب آن است که دو سجده سهو به جا آورد.

قطع کردن نماز مستحبی، اشکال ندارد؛ اگر چه بهتر است بدون ضرورت قطع نشود.