جاهایی که نماز خواندن در آن مکروه است عبارتند از: حمام، زمین نمکزار، مقابل انسان، مقابل دری که باز است؛ در جاده و خیابان و کوچه اگر برای کسانی که عبور می کنند زحمت نباشد؛ و چنانچه زحمت باشد حرام است ولی نماز باطل نیست. مقابل آتش و چراغ، در آشپزخانه و هر کجا که کوره آتش باشد؛ مقابل چاه و چاله ای که محل بول باشد؛ روبروی عکس و مجسمه چیزی که روح دارد؛ مگر آنکه روی آن پرده بکشند. در اطاقی که جنب در آن باشد؛ در جایی که عکس باشد اگر چه روبروی نمازگزار نباشد؛ مقابل قبر، روی قبر، بین دو قبر، در قبرستان.

اشکال ندارد البته احتیاط مستحب آن است که مأمومین هنگام ایراد خطبه‌ها، رو به روی امام باشند و بیش از مقدار مُجاز در نماز روی خود را از قبله برنگردانند.

در فرض سؤال، وضو و نماز اشکال ندارد؛ البته تحریک شهوت به نحو مذکور، حرام است.

اشکال ندارد؛ به طور کلی مستحب است موقع گفتن تکبیرهای نماز، دست‌ها را تا مقابل گوش‌ها بالا ببرید.

در صورت علم به انجام نماز به صورت صحیح، اشکالی ندارد؛ هرچند احتیاط مستحب آن است که بالغ باشد.

اعتکاف بدون دعا و نماز مستحب هم صحیح است؛ ولی روزه در حال اعتکاف، لازم است.

نماز خواندن با اجزای حیوان حرام گوشتی که خون جهنده ندارد مانند ماهی بدون فلس، بنابر احتیاط واجب صحیح نیست ولی مثل پشه و مگس که گوشت ندارند، مانعی ندارد و ضرری به صحت نماز وارد نمی‌کند.

قطع نماز جایز نیست؛ در فرض سؤال باید به تبعیت از امام، به حالت ایستاده برگردد و دوباره با امام به رکوع رود و نماز صحیح است.

ج1) در مسیر رفت به کاشان و در شهر کاشان نماز شکسته است و روزه صحیح نیست و در مسیر برگشت به محل شغل و در محل شغل، نماز تمام و روزه صحیح است.
ج2) در مسیر رفت و برگشت حتی اگر از قم عبور کند، نماز شکسته است و روزه صحیح نیست.

کسی که از سفر معصیت برمی گردد اگر مسیر برگشت او، به مقدار مسافت شرعی باشد و بازگشت از سفر معصیت، ادامه همان سفر باشد، در صورت توبه، نمازش قصر است، اما اگر توبه نکرده باشد، بنا بر احتیاط واجب باید بین نماز قصر و تمام جمع کند، ولی اگر بازگشت، سفر جدیدی محسوب شود (نه ادامه سفر قبل) مانند اینکه بعد از گذشتن مدت طولانی؛ مانند یک سال، بخواهد به شهرِ اوّل برگردد، در هر صورت (چه توبه کرده باشد یا نه) باید نماز را قصر بخواند و روزه را هم افطار کند.

شعار نمازگزاران خللی به صحت نماز جمعه نمی زند.

باید غسل داده و کفن شود و بعد از نماز دفن شود. و در کفن نیز جایز است به پیراهن و سرتاسری اکتفا شود.

لکه های مذکور اگر قبل از اتمام ده روز از ابتدای حیض قطع می شوند ادامه ی حیض می باشند و نماز در این ایام بر شما واجب نیست.

ج1) به طور کلی در غیر سوره توحید و کافرون تا وقتی که نمازگزار بیش از نصف سوره را نخوانده است، می‌تواند آن را رها کند و سوره دیگری بخواند؛ بنابراین در سوره توحید و کافرون یا جایی که بیش از نصف سوره را خوانده، چنانچه مقداری از سوره را فراموش کند و به هیچ طریقی _ هرچند با خواندن از روی قرآن و یا خواندن کسی که کنار او ایستاده و یا نگاه به گوشی به گونه ای که از حالت نماز خارج نشود _ نتواند کامل کند، باید نماز را رها کرده و پس از یادآوری یا تهیه نوشتار، مجدداً نماز را از سر بگیرد.
ج2) چنانچه به هیچ طریقی نتواند ذکر واجب را بگوید، باید نماز را رها کرده و پس از یادآوری یا تهیه نوشتار، مجدداً نماز را از سر بگیرد.

در فرض مرقوم اگر از اول قصد رفتن به مکان معینی را داشته - هر چند نمی دانسته که آن مکان بیش از مسافت شرعی است -، در مکانی که توقف کرده است نمازش قصر است؛ اما اگر از اول قصد مکان معینی که در واقع بیش از مسافت شرعی است را نداشته و هنگام خروج نمی دانسته چند فرسخ از شهر دور خواهد شد مثل کسی که برای پیدا کردن گمشده ای خارج می شود و نمی داند چه مقدار باید برود، باید نماز را تمام بخواند؛ ولی در مسیر برگشت چنانچه تا وطنش یا جایی که می خواهد ده روز در آنجا بماند، هشت فرسخ یا بیشتر باشد، باید نماز را قصر بخواند، همچنین اگر بین راه متوجه ‌شود که باید حداقل چهار فرسخ دیگر برود و با مسیر برگشتش، هشت فرسخ می شود، از همانجا نمازش قصر است.