بنابر احتیاط واجب روزه‌اش صحیح نیست.

اگر موجب آزار و اذیت دیگران باشد، جایز نیست؛ اما پخش قرائت قرآن کریم برای چند دقیقه قبل از اذان در وقت هایی که باعث اذیت و آزار همسایگان و اهل محل نشود، اشکال ندارد.

موارد مختلف است؛ اگر قصد داشته که تا روز معینی؛ مثلاً تا دوشنبه (نه بیشتر) در مکانی بماند و به تصور این که تا آن زمان ده روز است، قصد ده روز کرده (در حالی که کمتر می‌باشد)، در این صورت نمازش قصر است و بعد از توجه باید نمازها را قصر بخواند و نسبت به نمازهایی که خوانده اگر در وقت متوجه شد باید نمازش را اعاده کند و اگر خارج وقت متوجه شد بنابر احتیاط واجب قضا کند.
اما اگر قصد داشته در مکانی ده روز بماند و تصور کند تا فلان روز، ده روز می‌شود (در حالی که از ده روز کمتر است) ولی قصد او به گونه‌ای است که اگر بداند تا آن زمان ده روز نمی‌شود، حتماً روزهای بعد را هم می‌ماند تا ده روز کامل شود، در این صورت نمازش تمام است و نمازهای تمام قبلی هم صحیح است.

علی الظاهر تا ظهر روز عرفه می تواند عمره تمتع را بجا آورد و اگر از ظهر عرفه گذشت احتیاط در آن است که عدول به افراد کند و عمره را پس ازحجّ انجام دهد و سال بعد حجّ تمتّع را اعاده نماید.

احتیاط واجب آن است که مأموم یا مأمومین، کمی عقب تر از امام بایستند.

در فرض سوال، اکتفا به واجبات کافی است.

اگر عهد را شکسته اید کفاره آن کفاره افطار عمدی روزه ماه رمضان است؛ لذا یا 60 فقیر را اطعام کنید یا 60 روز روزه بگیرید که 31 روز اول آن پی در پی باشد. البته ادای کفاره فوریت ندارد و می توانید نماز و روزه های دیگر را انجام دهید ولی در ادای آن نباید سهل انگاری شود.

صِرف ترک نماز و روزه و سایر واجبات شرعی، باعث ارتداد *مسلمان و کافر شدن و نجاست وی نمی شود و تا زمانی که ارتداد وی احراز نشده، حکم سایر مسلمانان را دارد و ادامه زندگی با او شرعاً اشکال ندارد. البته وظیفۀ شما با وجود شرائط، امر به معروف و نهی از منکر زبانی است.
----------------------------------------------------------
* اگر توحید، نبوت یا یکی از ضروریات دین اسلام را انکار کند و انکار هر یک از ضروریات دین به انکار رسالت یا تکذیب پیامبر اکرم اسلام (صلّی الله علیه وآله) یا وارد کردن نقصی به شریعت منجر شود، باعث کفر و ارتداد است.

در فرض سوال اگر بعد از بررسی گوشی و یقین به عدم طلوع فجر، آب خورده اید، روزه شما صحیح است.

اگر کاری که روزه را باطل می‌کند از اذان صبح به بعد، انجام نداده باشد، باید بنا بر احتیاط واجب، آن روز، نیّت روزه کند و بعد از ماه رمضان، قضای آن را نیز بگیرد.

نماز آیات دو رکعت است که هر رکعت آن پنج رکوع و دو سجده دارد و به چند صورت می‌توان آن را به جا آورد:
صورت اول:
در هر رکعت، پنج بار حمد و سوره خوانده می‌شود؛ به این صورت که بعد از نیت و تکبیرة الاحرام، یک حمد و سورۀ کامل می‌خواند و به رکوع می‌رود؛ سپس سر از رکوع برداشته، دوباره حمد و سوره را می‌خواند و به رکوع دوم می‌رود و باز سر از رکوع بر می‌دارد و به همین شکل ادامه می‌دهد تا پنج رکوع انجام شود؛ سپس به سجده می‌رود و پس از انجام دو سجده، رکعت دوم را مانند رکعت اول به جا می‌آورد و پس از انجام دو سجده، تشهد را خوانده و سلام می‌دهد.
صورت دوم:
در هر رکعت، فقط یک حمد و سوره خوانده می‌شود؛ به این صورت که سوره را پنج قسمت کرده و بعد از نیّت و تکبیرة الاحرام، حمد و یک قسمت از سوره را (چه یک آیه باشد یا کمتر و یا بیشتر) می‌خواند و به رکوع می‌رود و بعد از رکوع بدون این که حمد بخواند، قسمت دوم سوره و سپس رکوع دوم را انجام می‌دهد و همین طور ادامه می‌دهد تا سوره‌ای که پیش از هر رکوع، یک قسمت از آن را خوانده، قبل از رکوع آخر تمام شود؛ سپس رکوع پنجم را به جا می‌آورد و به سجده می‌رود و پس از اتمام دو سجده، رکعت دوم را مانند رکعت اول انجام داده و تشهد را خوانده و سلام می‌دهد.
و بنابر احتیاط واجب «بِسْمِ الله الرَّحْمنِ الرَّحیمِ» را نمی‌توان یک قسمت از سوره به حساب آورد و با آن رکوع کرد.

مجرد آنچه در سؤال آمده موجب وطن شدن نمی شود و نماز شما در شهر مذکور بدون قصد ده روزه شکسته است.
لازم به ذکر است کسی که قصد دارد برای همیشه یا سالیان متمادی سالی سه چهار ماه (مانند تابستان و ایام تعطیل) در مکانی زندگی کند، چنانچه وسایل زندگی مانند خانه و امثال آن را فراهم کند، آنجا از نظر عرف وطن دوم او محسوب می‌شود، اما اگر صرفاً برای ییلاق و مانند آن، بدون قصد توطن و بدون فراهم آوردن لوازم زندگی آنجا برود، تحقق وطن، بعید است.

شک در رکعات در نمازهای دو رکعتی و سه رکعتی، مبطل نماز است. اما اگر در نماز چهار رکعتی بعد از سر برداشتن از سجده دوم شک کند، دو رکعت خوانده یا سه رکعت، باید بنا را بر سه رکعت گذاشته و یک رکعت دیگر بخواند و نماز را تمام کند و بعد از نماز، یک رکعت نماز احتیاط ایستاده، یا دو رکعت نشسته بخواند. همچنین اگر بین سه و چهار، شک کند، در هر جای نماز باشد، بنا را بر چهار بگذارد و نماز را تمام کند؛ بعد از نماز، یک رکعت نماز احتیاط ایستاده، یا دو رکعت نشسته، به جا آورد.

قضای غسل جمعه به نحو مذکور صحیح نیست؛ تنها در صورتی که انسان روز جمعه غسل نکند، مستحب است از صبح شنبه تا غروب، قضای آن را بجا آورد.

اشکال ندارد؛ البته در نمازهای ظهر و عصر ذکر گفتن استحباب دارد و در نمازهای صبح و مغرب و عشا احتیاط مستحب، سکوت است؛ هرچند گفتن ذکر جایز است.