به طور کلی مکلف باید در مورد اوقات نمازهای یومیه و روزه، همان افق محل سکونت خود را رعایت کند؛ بنا بر این روزه ها را در فرض سؤال کامل بگیرید ولی اگر روزه گرفتن بر اثر طولانی بودن روز، حرجی (همراه با مشقت) باشد، ادای آن ساقط و قضای آن واجب است.

فی حد نفسه اشکال ندارد؛ مگر اینکه مانع سجده باشد.

لباس نمازگزار شش شرط دارد:
1. پاک باشد.
2. مباح باشد.
3. از اجزاء مردار نباشد.
4. از حیوان حرام گوشت نباشد.
5 و 6. اگر نمازگزار مرد است، لباس او ابریشم خالص و طلا بافت نباشد.

خواندن دو قنوت (یکی در رکعت اول پیش از رکوع و دیگری در رکعت دوم پس از رکوع) مستحب است.

در حالت عادی و بدون ضرورت، اگر مانع از قرائت صحیح نشود، کراهت دارد.

برای شش چیز وضو گرفتن واجب است:
اول: برای نمازهای واجب غیر از نماز میت.
دوم: برای سجده و تشهد فراموش شده، اگر بین آن‌ها و نماز، حَدَثی از او سرزده، مثلًا بول کرده باشد.
سوم: برای طواف واجب خانه کعبه.
چهارم: اگر نذر یا عهد کرده یا قسم خورده باشد که وضو بگیرد.
پنجم: اگر نذر کرده باشد که جایی از بدن خود را به خط قرآن برساند.
ششم: برای آب کشیدن قرآنی که نجس شده یا در صورتی که مجبور باشد دست یا جای دیگر بدن خود را به خط قرآن برساند.

در فرض سؤال قضا بر کسی واجب نیست؛ هر چند احتیاط مستحب آن است که بین خودشان تقسیم کرده و انجام دهند و یا با قرعه یک نفر را برای انجام این کار مشخص کنند.

در مسافت شرعی، فرقی بین جاده و راه دریایی نیست.

قنوت در رکعت دوم همه نمازهای واجب و مستحب، مستحب است.

اگر مکلف احتمال دهد که با موعظه و ارشاد و گفتار نرم، مقصود، حاصل می شود، همان واجب است و تعدّی از آن جائز نیست.

می‌توانید برای دو رکوع باقیمانده با قرائت حمد و دو قسمت کردن یک سوره، این دو رکعت را نیز به اتمام برسانید.

بلند گفتن اذکار توسط مأموم به گونه‌ای که صدای ایشان به امام جماعت برسد، کراهت دارد؛ ولی اگر نامحرم صدای او را می شنود، بهتر است آهسته بخواند.

ج1و2) در هر یک از چهار سورۀ سجده (الم تنزیل)، فصّلت (حم سجده)، نجم و علق، یک آیه، سجده واجب وجود دارد که اگر انسان آن را بخواند یا به آن گوش دهد، باید پس از پایان آیه، فوراً سجده کند و اگر فراموش کند، هر وقت یادش آمد، باید سجده را انجام دهد.
ضمناً وجوب سجده، فقط در زمان خواندن همان آیه است.
آیات سجده عبارتند از:
1. آیه 15 از سوره 32 (سجده)
2. آیه 37 از سوره 41 (فصلت)
3. آیه 62 از سوره 53 (النجم)
4. آیه 19 از سوره 96 (علق)

در فرض مذکور، احتیاطاً قضای نمازها را به صورت تمام، بخوانید؛ البته اگر با مراعات شرایط به مرجعی رجوع کنید که فتوا دارد، می توانید بر طبق فتوای ایشان عمل نمایید.

مکلّف باید مسائلی را که انجام دادن تکلیف شرعی روزمرّه وابسته به دانستن آنها است، فرا بگیرد، مانند مسائل اصلی نماز و روزه و طهارت و برخی معاملات و غیر آن.