وطن شوهر، حکم وطن برای همسرش را ندارد، اما اگر زن به تبع شوهر جایی را به عنوان وطن انتخاب کرده و محل سکونت قرار دهد وطن او محسوب می شود. بنا بر این اگر انسان قصد دارد در جایی حدود ده سال بماند، بعید نیست عرفاً در صدق وطنیت کافی باشد.
لازم به ذکر است جایی را که انسان برای مدت یکی دو سال برای زندگی انتخاب می کند، چون در آنجا عنوان مسافر بر او صدق نمی‌کند، حتی بدون قصد اقامت ده روز، نمازش تمام است.

به طور کلی غیر از غسل جنابت، باقی غسل ها کفایت از وضو نمی کند؛ لذا هر مقدار از نمازها را که می دانید با غسلی که یقین به تحقق جنابت آن نداشته اید (و بدون وضو) خوانده اید، باید قضا کنید و نسبت به مقدار مشکوک، تکلیفی ندارید.

اگر چیزی که روی آن سجده کند وجود ندارد، باید اشاره نماید.

اگر نمازگزار قنوت را فراموش کرده و پیش از آن که به اندازه رکوع خم شود، یادش بیاید، مستحب است بایستد و قنوت بخواند اما اگر در رکوع یادش بیاید، مستحب است بعد از رکوع، قنوت بخواند، ولی جایز نیست بعد از قنوت، مجدداً رکوع را انجام دهد.

باز و بسته کردن شیر آب، قبل از پایان شستن دست چپ، اشکال ندارد؛ ولی پس از آن که وضو کامل شد و از شستن دست چپ فارغ شدید، اگر دست را به چیز مرطوب (مثل شیر آب) بگذارید و آب خارج از وضو با آب وضو مخلوط شود، نباید مسح سر و پا را با آن آب خارجی و یا با آب مختلط، انجام دهید. نسبت به وضوهای گذشته نیز، اگر اطمینان نباشد که تری روی شیر به حدی بوده که با آب کف دست مخلوط شده باشد، وضوهای سابق، صحیح است.

گوش دادن واجب نیست.

با تمام شدن تکبیرة الاحرام در حال ایستاده و آرامش بدن، نیازی به توقف بیشتر نیست و می توان به رکوع رفت.

اگر جائی که می روید جزء شهر مشهد محسوب شود به قصد ده روز شما خللی وارد نمی شود؛ همچنین اگر خارج از مشهد و کمتر از مسافت شرعی است نمازتان در مشهد کامل می باشد، اما چنانچه مسافت مکان مورد نظر بیش از چهار فرسخ شرعی (تقریبا بیست و نیم کیلومتر) باشد از آن به بعد نماز شما در مشهد شکسته است. در هر حال نمازهای قبلی که قبل از سفر تمام خوانده اید صحیح است.

اگر شک در این باشد که آن چرم طبیعی است یا مصنوعی، محکوم به طهارت است و اگر بعد از احراز چرم طبیعی بودن آن یقین دارید که ذبح اسلامی نشده محکوم به نجاست است وگرنه چنانچه احتمال دهید که حیوان ذبح اسلامی شده گرچه پاک است ولی مادامی که تذکیه شرعی را احراز نکنید در مواردی که همراه نمازگزار است نماز با آن صحیح نیست.

ج1و2) حج در فرض سؤال صحیح است؛ ولی طواف های عمره و حج و نساء و نمازهای آن ها را باید دوباره به جا آورد و اگر خودش نمی تواند برود، برای آن ها نایب بگیرد و تا طواف حج و طواف نساء و نماز آن ها را انجام نداده یا با عدم قدرت، نایب او به جا نیاورده، باید از بوی خوش و ازدواج و محرماتی که با طواف نساء حلال می شود، اجتناب نماید.

اگر هر روز غیر از تعطیلات برای کار، سفر می‎کنید و این وضعیت حداقل سه ماه ادامه دارد و یا اگر مدت طولانی مثلا یک سال در هر ده روز یک سفر شغلی دارید، نماز در محل کار و بین راه تمام و روزه صحیح است؛ البته اگر ده روز هیچ سفری نداشته باشید و در یک محل توقف داشته باشید، در اولین سفر حکم مسافر دارید.

اشکال ندارد ولی مستحب است بعد گفتن (قد قامت الصلاه) مأمومین قیام کنند.

مجرد آنچه ذکر شد مجوز، برای تأخیر نیست و معصیت، محسوب می‌شود.

برای سجدۀ سهو، باید بعد از سلام نماز، فوراً به نیّت آن، پیشانی را بر چیزی که سجده بر آن صحیح است بگذارد و بنابر احتیاط واجب بگوید: «بسم اللَّه و باللَّه، السلام علیک أیها النّبیُّ و رحمة اللَّه و برکاته» سپس سر از سجده بردارد و دوباره به سجده رود و ذکر را تکرار کند و پس از آن تشهد بخواند و سلام دهد.

حج در فرض سؤال صحیح است؛ ولی طواف های عمره و حج و نساء و نمازهای آنها را باید مجدداً بجا آورد، و اگر خودش نمی تواند برود باید برای آنها نایب بگیرد و تا طواف حج و طواف نساء و نماز آنها را انجام نداده یا با عدم قدرت، نایب او بجا نیاورده، باید از بوی خوش و ازدواج و محرّماتی که با طواف نساء حلال می شود، اجتناب نماید.