در فرض سؤال اگر تیمم اوّل صحیح بوده و حدث اصغر از او سر زده، تا زمانی که عذر شرعی مجوّز تیمم برطرف نشده است؛ بنا بر احتیاط واجب باید برای اعمال مشروط به طهارت، تیمم بدل از غسل نماید و وضو هم بگیرد.

ج1) با رعایت شرایط شرعی آن اشکال ندارد.
ج2) هر مقدار از نمازها را که یقین به قضا شدن دارید، بر پسر بزرگ ایشان واجب است.
ج3) قضای روزه ها مانند روزه معمولی ماه رمضان است؛ البته اگر افطار روزه ها از روی عذر بوده و قدرت بر قضای آن داشته ولی نگرفته، علاوه بر قضا، باید برای هر روز یک مد طعام (تقریبا 750 گرم گندم و یا نان و مانند آنها) کفاره بپردازد. بنابراین بر پسر بزرگ ایشان واجب است که روزه ها را قضا نماید ولیکن کفاره را باید از مال میت پرداخت نمایند.

ج1) بنابر احتیاط واجب باید قرائت را ترک کند؛ مگر بدون قصد قرائت و جزئیت بخواند.
ج2) در فرض سؤال، نمازش صحیح است.

ج1و2) در موارد یاد شده اگر خوف مردن حیوان است و رعایت شرط رو به قبله بودن و شرط بریدن رگ‌های چهارگانه ممکن نیست؛ این شرایط ساقط است و لازم نیست رعایت شود؛ اما بقیه شرایط مانند گفتن بسم الله و استفاده از چاقوی آهنی و مسلمان بودن ذابح، باید رعایت شود و در این صورت، حیوان حلال می‌شود.

ج1) در فرض سؤال، اگر با اعلام کردن و جستجو امکان پیدا کردن صاحب انگشتر نبوده است، چنانچه شما فقیر بوده اید، تصرف آن برای شما اشکال نداشته است.
ج2) در هر صورت خللی به نمازها و روزه های شما با این انگشتر وارد نشده است.

صدق فائده بر اجرت حجی که هنوز آن را انجام نداده و نیز بر اجرت صوم و صلاتی که قرار است در سال بعد انجام دهد، معلوم نیست و نمی توان آن را از ارباح سال جاری دانست، پس خمس آن واجب نیست.

ج1و2) قیام در موقع گفتن تکبیره الاحرام و قیام متصل به رکوع ( قیام قبل از رکوع )رکن است. اما قیام هنگام قرائت و تسبیحات اربعه و همچنین قیام بعد از رکوع، واجب غیر رکنی است.
ج3) باید بین دو سجده کامل نشسته تا بدن آرام شود، بعد به سجده دوم برود و بنا بر احتیاط واجب بعد از دو سجده باید کامل بنشیند.

اگر قرائن و شواهد کافی وجود دارد که این گونه امور مجاز است، اشکال ندارد و گرنه بدون اجازه صاحبان طرح، بنا بر احتیاط خودداری کنید.

در فرض سؤال، از شروع خونریزی ـ هر چند یک روز قبل از عادت باشد ـ در صورتی که سه روز اوّل، اگرچه در باطن (داخل واژن) آلودگی استمرار داشته باشد، تا روز نهم (که به اندازه عدد عادت شما است) حیض است، و روزهای بعد از آن ـ حتی اگر خون کم رنگ باشد ـ استحاضه است، که باید با انجام وظایف مستحاضه، عبادات خود را به جا آورید.

مسئولین یگان های نظامی و انتظامی مکلفند رضایت صاحبان اراضی و املاک متصرفی یگان را تحصیل نمایند و اگر خسارتی هم بر آنان وارد شد جبران کنند؛ ولی پرسنل یگان ها که نمی توانند از آن مکان خارج شوند، عباداتشان در آن اراضی اشکال ندارد.

ج1) اعتکاف در مساجد دیگر غیر از مساجد جامع و مساجد چهارگانه ـ مسجد الحرام مسجد النبی (صلی الله علیه وآله وسلم) مسجد کوفه و مسجد بصره ـ که در آن نماز جماعت برپا می شود و دارای امام عادلی است به قصد رجاء مطلوبیت (به امید اینکه مطلوب خداوند واقع شود) مانعی ندارد.
ج2) اعتکاف نباید کمتر از سه روز پی در پی باشد؛ البته در اعتکاف مستحب رها کردن آن قبل از پایان روز دوم جایز است؛ ولی اگر دو روز بماند، ماندن روز سوم واجب می شود و قطع آن در روز سوم مطلقاً جایز نیست و اگر قطع کرد باید مجدد آن را بجا آورد. روز دوم اعتکاف با اذان مغربِ روز دوم، کامل می شود.

ج1) در فرض سؤال مادامی که مبطل وضو انجام نشده است، وضو لازم نیست.
ج2) کسی که تیمم بدل از غسل کرده است، اگر حدث اصغر از او سر بزند، مثلاً بول کند، تا زمانی که عذر شرعی مجوّز تیمم برطرف نشده است بنا بر احتیاط واجب باید برای اعمال مشروط به طهارت، بار دیگر تیمم بدل از غسل نماید و وضو هم بگیرد و اگر معذور از وضو باشد باید تیمم دیگری بدل از آن نماید.

در فرض سؤال اگر خانه شرعاً مِلک پسر است، مثل این که به وی ارث رسیده، چنان چه پسر بالغ و عاقل است، باید با اجازۀ خود او باشد و إلّا تصرف جایز نیست. اما در صورتی که بالغ نشده، تصرف در اموال او باید با اجازۀ ولیّ (پدر یا جدّ پدری) بچه باشد. و اگر هر دو فوت شده اند، اختیار با قیّم شرعی است که توسط پدر یا جدّ پدری یا حاکم شرع معیّن می شود.
در هر صورت چنان چه مادر قیّم شرعی او باشد، باید کلیه تصرفات در مال صغیر، با اذن او و رعایت مصلحت بچه باشد (مثلاً اجاره استفاده از منزل برای بچه کنار گذاشته شود یا ...) که در این صورت عبادات قبلی هم صحیح است.

1. صیغه قسم را باید به زبان بگوید.
2. قسم به ذکر اسم خداوند متعال که مختص به اوست، مانند لفظ جلاله «اللّه» باشد و همچنین آنچه بر غیرخدا اطلاق نمی‌شود، مانند رحمان و یا ذکر اوصاف و افعال مختص به خدا که غیر او در آن با خدا شریک نمی‌باشد مانند «و مقلب القلوب و الابصار»، «و الذی نفسی بیده» و یا ذکر اوصاف و افعال مشترکی که بر خدای تعالی و بر غیر خدا اطلاق می‌شود لیکن غالباً برخدا اطلاق می‌شود به طوری که در وقت اطلاق، منصرف به خدای تعالی می‌شود، مانند ربّ و خالق و بارئ و رازق و رحیم باشد.
3. کسی که قسم می خورد باید بالغ و عاقل باشد.
4. اگر مورد قسم از اموال است، انسان، ممنوع از تصرف در اموالش نباشد.
5. از روی قصد و اختیار قسم بخورد.
6. کاری را که قسم می خورد انجام دهد، باید حرام و مکروه نباشد و کاری را که قسم می خورد ترک کند، باید واجب و مستحب نباشد؛ اگر قسم بخورد که کار مباحی را به جا آورد، باید ترک آن در نظر مردم بهتر از انجامش نباشد، و نیز اگر قسم بخورد کار مباحی را ترک کند، باید انجام آن در نظر مردم بهتر از ترکش نباشد.
7. احتیاط در این است که قسم خوردن فرزند و زن با اجازه پدر و شوهر باشد و اگر نسبت به غیر انجام واجبات و ترک محرمات باشد، پدر و شوهر می توانند از ادامه دادن آن منع کنند.
کفاره شکستن قسم:
اگر کسی عمداً قسم را بشکند، باید یا ده فقیر را اطعام کند یا آنان را لباس بپوشاند و در صورتی ­که مقدور نباشد، سه روز، روزه بگیرد.

ج1و2) امول مذکور تابع کیفیت وقف و قصد اهدا کنندگان است؛ اگر برای استفاده در مراسم مربوط به مسجد وقف یا اهدا شده است، در صورتی که مراسم مربوط به مسجد باشد، اشکال ندارد؛ اما اگر برای خصوص استفاده در شبستان مسجد وقف یا اهدا شده باشد، استفاده در بیرون از مسجد جایز نیست.