اگر صیغه مخصوص نذر* را نخوانده‌اند، اختیار آن با خود ایشان است و می توانند آن را تغییر دهند ولی اگر صیغه نذر خوانده شده، عمل به آن توسط مادرتان لازم است و تخلف از آن کفاره دارد. البته خود این افراد می توانند از رفتن به زیارت امتناع کنند، ولی نمی توانند پول کربلا را طلب نمایند.

حکم تخییر در حائر حسینی(علیه السلام) به زیر گنبد (تحت القبّه) و جایی که نزد قبر امام حسین (علیه السلام) صدق می کند، اختصاص دارد و بنابر احتیاط شامل رواق ها و صحن مطهر نمی شود.

حکم تخییر در حائر حسینی (علیه السلام) به زیر گنبد (تحت القبّه) و جایی که نزد قبر امام حسین (علیه السلام) صدق می کند، اختصاص دارد و بنا بر احتیاط شامل رواق ها و صحن مطهر نمی شود.

اشکال ندارد.

حتی با فرض نذر شرعی با توجه به عدم رجحان مورد نذر، وظیفه ای نسبت به آن ندارید.

ج1-3) اشکال ندارد؛ ولی خواندن خصوص آیات سجدۀ سوره‌هایی که سجدۀ واجب دارند، بر حائض حرام است و خواندن سایر آیات قرآن اشکال ندارد؛ هر چند مکروه است و مستحب است زن حائض در وقت نماز، خود را از خون پاک نماید و پنبه و دستمال را عوض کند و وضو بگیرد و اگر نمی تواند وضو بگیرد تیمم نماید و در جای نماز رو به قبله بنشیند و مشغول ذکر و دعا و صلوات شود.

اگر زمان ادای قرض نرسیده و یا قرض دهنده برای پرداخت قرض به شما مهلت بدهد، اشکالی ندارد و در صورتی که زمان ادای آن رسیده و بتوانید بدهی خود را بدهید و طلبکار هم مطالبه می کند، اول باید قرض خود را پرداخت نمائید. در هر حال اگر سفر به قصد ترک ادای دین نباشد نماز در این سفر، شکسته است.

ج1) انجام زیارت سید الشهداء علیه السلام در هر زمان مستحب و دارای ثواب عظیم است؛ ولی ثواب زیارت زمان خاص، مختص به انجام زیارت در همان زمان خاص است. البته انجام زیارت قبل یا بعد از آن موقع، به رجاء آن ثواب مخصوص، مانعی ندارد.
ج2) در فرض مذکور، کفایت می کند.

هدایا باید در همان جهتی که هدیه شده و نیت اهدا کننده است مصرف شود و مصرف در غیر مورد آن جایز نیست؛ مگر این که رضایت اهداء کنندگان را احراز کنید.

ج1) باید پول مزبور را در کارهای خیر مصرف کرده و ثواب آن را به حضرت عباس (ع) اهدا کند.
ج2) کافی نیست و باید با نیت نذر انجام دهد.

اگر شرایط نذر* را رعایت کرده است، صرف نذر در احساسات و هیجانات حتی اگر مقداری سخت باشد موجب ساقط شدن وظیفه نمی شود.
-----------------------------------
*شرایط انعقاد نذر عبارتند از:
1. صیغه نذر: در انعقاد نذر، صرف نیت کافی نیست و ذکر صیغه لازم است (که در رساله های عملیه بیان شده است).
2. متعلق نذر (آنچه در نذر بیان شده انجام یا ترک آن) باید رجحان داشته باشد.
3. باید متعلق نذر مقدور ناذر باشد و مشقت فراوان یا ضرر قابل توجه نداشته باشد؛ مثلاً کسی که روزه برایش ضرر دارد، نمی‌‌تواند نذر کند که روزه بگیرد یا کسی‌‌ که توان راه رفتن ندارد، نمی‌‌تواند نذر کند که با پای پیاده به کربلا برود.
4. شخص نذر کننده باید بالغ، عاقل، دارای اختیار و دارای قصد باشد و همچنین اگر در مورد مال خود نذر کرده، محجور (مثل سفیه یا مفلس) نباشد. همچنین صحت نذر زنی که با شوهر خود زندگی می کند، منوط به اجازه شوهر است.