در فرض سؤال شرکت در اعتکاف مانعی ندارد و لکن در آن باید روزه قضا بگیرد.

دعانویسی اگر بر مبنای دعاهای وارده از معصومین علیهم السلام و عاری از امور خرافی و غیر مستند شرعی باشد، اشکال ندارد.

بدون قصد اقامت ده روز، روزه و به تبع آن اعتکاف صحیح نیست. البته می توان با نذر شرعی، در سفر، روزه مستحبی گرفت و بنابر احتیاط واجب باید نذر قبل از سفر و در وطن باشد.

خرگوش و موی آن نجس نیست، ولی بول و مدفوع آن نجس است. و اگر از اجزای بدن خرگوش بر روی لباس و یا بدن نمازگزار باشد، نماز با آن صحیح نیست. هم چنین نگهداری آن در خانه فی نفسه اشکال ندارد.

اگر فرصت و امکان تطهیر نجاست از بدن و لباس یا تعویض لباس برای نماز باشد، باید تطهیر یا تعویض را انجام دهد. اما کسی که غیر از لباس نجس، لباس دیگری ندارد و وقت تنگ است یا احتمال نمی دهد که لباس پاک پیدا کند، اگر به واسطه سرما یا عذر دیگر نمی تواند لباس را بیرون بیاورد، باید در همان لباس نماز بخواند و نمازش صحیح است ولی چنانچه بتواند لباس را بیرون بیاورد، باید نماز را به دستوری که برای برهنگان گفته شده به جا آورد.

خودکشی ولو در فرض سؤال از گناهان کبیره محسوب می‌شود و هیچ عذری مجوّز آن نیست.

اگر ملک مشاع باشد رضایت همه مالکان در این نوع تصرفات شرط است.

ملاک، اولین شب بعد از دفن است؛ لذا اگر دفن میت تأخیر بیفتد، نماز وحشت تا شب اول قبر او تأخیر انداخته شود.

اگر مردار، بو یا رنگ یا مزه آب آن را تغییر دهد، چنانچه تغییر آب چاه از بین برود، موقعی پاک می شود که با آبی که از چاه می جوشد، مخلوط گردد و نیازی به کشیدن آب از چاه نمی باشد.

اگر در آب دهان مستهلک شود، پاک می شود.

اگر در رستورانهای مذکور، شراب نوشیده نمی‌شود و یا علم به نجاست و حرمت آنچه مصرف می کنید، نداشته باشید، خوردن غذا در آنجا فی نفسه اشکال ندارد.

خوردن رگ در فرض سؤال کراهت دارد؛ همچنین خوردن خون درون رگ‌ها اگر هنگام پخت، مستهلک شود، اشکال ندارد.

اگر شک در این باشد که آن چرم طبیعی است یا مصنوعی، پاک محسوب می شود؛ همچنین اگر بدانید چرم طبیعی است و احتمال دهید که حیوان ذبح اسلامی شده، پاک است ولی اگر یقین دارید که ذبح اسلامی نشده، نجس است.

این گونه امور تابع قوانین و مقررات مربوطه است و استفاده نمودن در غیر مواردی که اجازه داده شده، در حکم غصب است و موجب ضمان می باشد.

اگر نذربا صیغه مخصوص* خوانده شود، عمل به آن واجب است و تخلّف از آن کفاره دارد چه معلّق به شرط و تحقق حاجتی باشد و چه منجّز و بدون شرط باشد.
----------------------
* صیغه نذر عبارت است از «لله علیّ أن افعل کذا...» و می‌تواند ترجمه آن را بگوید که عبارت است از « برای خدا بر من است که فلان کار را انجام بدهم». و اگر بگوید: "برای خدا نذر می کنم فلان کار را انجام دهم" بنابر احتیاط واجب باید به آن عمل کند. اما با صرف عبارت "نذر می کنم"، نذر شرعی محقق نمی شود.