به طور کلی عدول از مجتهد زنده به مجتهد زنده دیگر بنابر احتیاط واجب جایز نیست، مگر این که مجتهد دوم اعلم یا محتمل‌الاعلمیه باشد؛ البته در موارد احتیاط واجب، مکلف می تواند یا طبق احتیاط عمل کند و یا به فتوای مجتهد جامع شرایط دیگری ـ با رعایت اعلمیت ـ رجوع نماید.

روزه باطل نیست و می تواند کفاره را ادامه دهد.

اگر عرفاً به آن خون نگویند، پاک است.

جاهایی که نماز خواندن در آن مکروه است عبارتند از: حمام، زمین نمکزار، مقابل انسان، مقابل دری که باز است؛ در جاده و خیابان و کوچه اگر برای کسانی که عبور می کنند زحمت نباشد؛ و چنانچه زحمت باشد حرام است ولی نماز باطل نیست. مقابل آتش و چراغ، در آشپزخانه و هر کجا که کوره آتش باشد؛ مقابل چاه و چاله ای که محل بول باشد؛ روبروی عکس و مجسمه چیزی که روح دارد؛ مگر آنکه روی آن پرده بکشند. در اطاقی که جنب در آن باشد؛ در جایی که عکس باشد اگر چه روبروی نمازگزار نباشد؛ مقابل قبر، روی قبر، بین دو قبر، در قبرستان.

مهم این است که بیش از مقدار ضرورت و نیاز، بیرون از مسجد نماند؛ بنا بر این در فرض سؤال اگر مکانی که دورتر و خلوت‌تر است، موجب شود کمتر خارج از مسجد بماند، باید آن را انتخاب کند.

ساقط است.

صحیح نیست.

فی نفسه اشکال ندارد.

در فرض سؤال تغییری در عده ایجاد نمی‌کند.

غیبت حرام است؛ و از گناهانی است که توبه جدّی و واقعی از آن لازم است. و باید از غیبت شونده طلب حلالیت نمایید؛ مگر این که مستلزم مفسده‌‎ای گردد و یا دسترسی به او ممکن نباشد؛ که در این صورت لازم نیست ولی در هر صورت برایش استغفار نمایید.

اخذ اجرت در برابر انجام واجبات یا تعلیم آن، اشکال ندارد.

گوش کردن به آیات و سکوت، در فرض سؤال واجب نیست. ضمن اینکه اگر در بین نماز به قدری ساکت بماند که نگویند نماز می خواند، نمازش باطل می شود.

اگر غیر بالغ از مجتهد جامع شرایط تقلید کند و آن مجتهد از دنیا برود، می تواند پس از بلوغ بر تقلید او باقی باشد.

اگر انسان بترسد گرفتن روزه برای او ضرر دارد، روزه گرفتن بر او واجب نبوده، بلکه صحیح هم نیست و اگر تا قبل از ماه رمضان آینده، بیماری برطرف شد، باید قضای آن را بگیرد و اگر برطرف نشد، قضای روزه ساقط است، ولی باید برای هر روز یک مدّ طعام (تقریباً 750 گرم گندم یا برنج و مانند آن) به عنوان فدیه به فقیر بپردازد و اگر تأخیر قضای روزه ماه رمضان تا ماه رمضان دیگر بر اثر سهل‌انگاری و بدون عذر شرعی باشد، کفاره تأخیر واجب است؛ همچنین اگر جهل به وجوب قضا تا سال آینده هم داشته باشد (با فرض تمکن از قضا) کفاره تأخیر ساقط نمی باشد.

تداخل نماز غفیله در نافله مغرب (نیت هر دو در یک نماز) هم صحیح است.