اگر چیزی وارد حلق نشود، لطمه ای به صحت روزه نمی زند.

ج1و2) نفوذ و صحت این معامله وابسته به محدوده وکالت وکیل است، اگر موکّل حتی در این گونه معامله‌ هم به وکیل وکالت داده است معامله صحیح است؛ ولی اگر قرینه‎ای وجود دارد که چنین وکالتی مد نظر نبوده است، صحت معامله وابسته به قبول موکّل است.

منظور از حد ترخص مکانی است که در آنجا اذان شهر شنیده نمی شود و دیوارهای شهر هم دیده نمی شود و احوط، رعایت هر دو علامت است، هر چند بعید نیست که شنیده نشدن اذان برای تعیین حد ترخص کافی باشد.

اگر عرفاً از آلات قمار باشد، بازی با آن حتی بدون شرط بندی جایز نیست و اگر از آلات قمار نباشد، چنانچه با برد و باخت و یا موجب ترتب مفاسد نباشد، اشکال ندارد و تشخیص موضوع بر عهده شخص مکلف است.

در این فرض، تعارض بین دو بیّنه ایجاد شده، بنابراین اگر شناختن اعلم مشکل باشد به احتیاط واجب باید از کسی تقلید کند که گمان به اعلم بودن او دارد، بلکه اگر احتمال ضعیفی هم بدهد که کسی اعلم است و بداند دیگری از او اعلم نیست به احتیاط واجب باید از او تقلید نماید. و اگرچند نفر در نظر او اعلم از دیگران و با یکدیگر مساوی باشند باید از یکی ازآنان تقلید نماید.

انسان تا پیش از ظهر می تواند نیت روزه قضای ماه رمضان کند و اگر قضای روزه بر عهده او نیست و مفطری انجام نداده تا قبل از غروب شرعی می تواند نیت روزه مستحبی کند. البته اگر روزۀ واجب معینی غیر از روزۀ ماه رمضان بر انسان واجب باشد، مانند اینکه نذر کرده باشد که روز معینی را روزه بگیرد، در صورتی­که عمداً تا طلوع فجر نیّت نکند، روزه‌اش باطل است ولی چنانچه فراموش کند و تا پیش از ظهر یادش بیاید، می‌تواند نیت روزه کند. اما نسبت به روزه ماه رمضان،‌ باید تا طلوع فجر، نیت روزه کند و اگر عمداً نیت نکند، هر چند در اثنای روز نیت کند، روزه ­اش صحیح نیست؛ ولی تا مغرب باید از مبطلات روزه خودداری کند و بعداً نیز روزه آن روز را قضا نماید.

اگر این منزل بدون انشاء صیغه وقف بوده و به متولی شرعی (اگر از طرف واقف تعیین شده باشد) و یا حاکم شرع تحویل داده نشده است یا به نمازگزاران جهت اقامه نماز تحویل نگردیده است، وقف محقق نشده و می توان آن را فروخت.

اگر پدر در هدیه دادن به شما شرطی برای نوع خرج کردن آن نگذاشته باشد، شما مختارید که در هر زمینه ای که معصیت نباشد، هزینه کنید و احراز رضایت پدر، لازم نیست.

کسی که از وطن به قصد پیمودن مسافت شرعی سفر می‌کند، اگر شک کند که به حدّ ترخص رسیده است یا نه؛ باید بنا بگذارد که به حدّ ترخص نرسیده و نماز را تمام بخواند و اگر این شک هنگام برگشتن از سفر باشد، باید نماز را قصر بخواند؛ البته در صورتی¬که هم هنگام رفتن و هم برگشتن، در یک مکان شک کند که از حد ترخص گذشته است یا نه و بخواهد در آن مکان نماز بخواند، باید بین قصر و تمام جمع کند و اگر نماز را هنگام رفتن فقط به صورت تمام خوانده، باید به صورت قصر هم اعاده یا قضا کند

در وقت باید اعاده کند و در خارج وقت باید قضا کند.

اگر از محلی که قصد اقامت ده روز کرده به قصد پیمودن مسافت شرعی خارج ‌شود، احتیاط واجب آن است که در فاصله بین محل اقامت و حد ترخص، بین قصر و تمام جمع کند یا نماز را تأخیر بیندازد تا از حدّ ترخص عبور کند و قصر بخواند.

انسان نباید در بجا آوردن کفاره کوتاهی کند، ولی لازم نیست فوراً آن را انجام دهد.

جایی را که شک دارید از ظاهر بدن است یا از باطن آن، شستن آن لازم نیست، ولی احتیاط در شستن است.

اگر نجاست زیر مانعی قرار گرفته ابتدا باید آن مانع برطرف شود. سپس اگر عضو یا شیئ نجس، بعد از برطرف شدن عین نجاست، یکبار زیر شیر آب لوله کشی قرار بگیرد پاک می شود.

تا وقتی از رحِم خارج نشده، تکلیفی ندارید؛ اما اگر از رحِم خارج شود و شرایط حیض و نفاس را نداشته باشد، بنا بر احتیاط واجب حکم استحاضه را دارد.