زیادۀ مذکور، در فرض سؤال اشکال ندارد. به طور کلی اگر طواف کننده با اختیار خود می‌رود، ولی در اثر فشار جمعیت ممکن است گاهی به جلو یا به این طرف و آن طرف برود، مانعی ندارد؛ ولی اگر دیگری او را ببرد، به‌ طوری که اراده از او سلب گردد، اشکال دارد. همچنین اگر به واسطۀ مزاحمتِ طواف کنندگان، مقداری از دور زدن به خلاف متعارف شد، مثل این‌ که روی طواف کننده یا پُشت او به سمت کعبه واقع شد و یا عقب عقب طواف کرد، باید آن مقدار را جبران کند و از سر بگیرد.

در فرض مذکور بنابر احتیاط واجب باید از اعلم تقلید نمود.

ج1و2) به طور کلی چیزی که جرم دارد، اگر ظاهر نباشد (بین پوست و ناخن باشد) اشکال ندارد؛ اما اگر ظاهر باشد (مثلاً چیزی که بین ناخن و پوست بوده، بعد از گرفتن ناخن آشکار شود یا زیر ناخن بلند باشد) در صورتی که احتمال عقلایی می دهد که آب نرسد، باید برطرف شود.

کسی که غسل جنابت کرده است مادامی که مبطل وضو حادث نشده باشد، نباید برای نماز و طواف و کارهایی که مشروط به طهارت است وضو بگیرد.

در فرض سؤال چنانچه مرد بداند همسرش حائض است و نزدیکی کند، بنابر احتیاط واجب باید خودش سه مرتبه کفاره بدهد یا این که به زن وکالت دهد تا از طرف او کفاره را بدهد.

اگر دسترسی به صاحبان پارچه ها ندارید، باید آنها یا قیمتشان را از طرف صاحبانش به فقیر عفیف متدین، صدقه بدهید.

حلق یا تقصیر باید در مِنا انجام شود و انجام آن از روی اختیار در محلی غیر از مِنا جایز نیست و اگر عمداً یا بر اثر فراموشی یا عدم آگاهی از مسأله، در خارج از مِنا حلق یا تقصیر نماید، یا بدون حلق یا تقصیر از مِنا خارج شود و سپس سایر اعمال را انجام دهد، واجب است برای حلق یا تقصیر به مِنا باز گردد و بقیه اعمال را نیز اعاده نماید.

اگر لکه‌های کوچک بعد یا قبل از از دوران عادت، خون نباشد، زن وظیفه‌ای ندارد؛ اما اگر لکه های بعد از دوران عادت خون باشد، هرچند به صورت لکه‌های قهوه‌ای رنگ و از ده روز نگذرد، همه آن لکه‌ها حیض است. همچنین لکه های قبل از دوران عادت اگر حداقل سه روز مستمر باشد - هر چند در باطن - به‌ گونه‌ای که بگویند حیض را جلو انداخته، حیض است و باید نماز و روزه را ترک کند. اما در صورتی که لکه‌های خون، قبل از حیض، حداقل سه روز - هر چند در باطن - مستمر نباشد، استحاضه است و باید با مراعات احکام استحاضه، عبادات را انجام دهد.

إشکال ندارد؛ مگر در صورتی که مفسده داشته باشد. البته بر زنها واجب است از نگاه کردن به بدن نامحرم اجتناب نمایند.

اگر صیغه مخصوص نذر* را نخوانده‌اید، قضای آن لازم نیست ولی اگر نذر صحیح شرعی کرده اید باید قضا کنید.
----------------------
* صیغه نذر عبارت است از «لله علیّ أن افعل کذا...» و می‌تواند ترجمه آن را بگوید که عبارت است از «برای خدا بر من است که فلان کار را انجام بدهم» و اگر بگوید: «برای خدا نذر می کنم فلان کار را انجام دهم» بنابر احتیاط واجب باید به آن عمل کند. اما با صرف عبارت «نذر می کنم» نذر شرعی محقق نمی شود.

شستن اعضاء وضو با دست چپ اشکال ندارد؛ ولی احتیاط واجب آن است که مسح سر با دست راست انجام شود.

هر مقدار از نمازهای واجب را که یقین دارید نخوانده اید، باید قضا نمایید و محدودیتی در قضای آنها در طول روز نمی باشد؛ البته نسبت به مقدار مشکوک، وظیفه ای ندارید و با داشتن نماز قضا، خواندن نماز مستحبی و انجام اعمال مستحبی دیگر اشکال ندارد.

به طور کلی زینت کردن مسجد به طلا چنان چه اسراف حساب شود، حرام است و در غیر این صورت مکروه است.

تصرف یا استفاده از موتور مذکور جایز نیست؛ بنا بر این اگر در موتور تصرف نکرده اید تکلیفی ندارید اما اگر در آن تصرف نموده اید (ولو مثلا آن را دست گرفته باشید) در این صورت موتور مذکور حکم مجهول المالک دارد و باید موتور یا پولش به فقیر متدین صدقه داده شود.

روزه روز تاسوعا و عاشورا حرام نیست.