باید آن را برطرف کند؛ هرچند باید از دقت های عقلی که منجر به وسواس می شود اجتناب شود.

در فرض مذکور وضو صحیح است.

به شک خود اعتنا نکند و بنا می‌گذارد که وضوی او باقی است.

در فرض مذکور، نماز باطل است و باید وضو بگیرد و نماز را بخواند.

اگر فقط فرد دیگر آب بریزد ولی خودتان وضو بگیرید (و آب را از بالا به پایین جاری سازید) اشکالی ندارد؛ گرچه مکروه است.

نماز خوانده شده در هر دو فرض، صحیح است و تفاوتی در حکم ندارد.

در فرض سؤال اگر ظاهر چشم جراحت ندارد، بقیه صورت را ــ با آب کم ــ به نیت وضو بشویید، و روی جبیره دست تر بکشید و احتیاطاً تیمم نیز انجام دهید.

باید تمام کف دو دست با هم بر چیزی که تیمم بر آن صحیح است زده شود.

اگر بیشتر اعضاء وضو جبیره دارد، بنا بر احتیاط، باید بین عمل جبیره و تیمم، جمع نماید، اگر چه کفایت تیمم در این صورت بعید نیست؛ اما اگر جبیره تمام اعضای وضو را گرفته باشد، باید تیمم بنماید.

اگر بعد از انجام عمل مشروط به طهارت (مثل نماز) متوجه عدم ضرر شده است عمل انجام شده نیاز به اعاده ندارد، اما اگر قبل از عمل باشد (مثلاً قبل از نماز بفهمد که اشتباه کرده است) بنا بر احتیاط واجب باید وضو یا غسل را اعاده کند.

مجرد تغییر رنگ به دلیل کلر یا املاح، مانع از صدق عنوان آب مطلق بر آن نمی شود و تا زمانی که عرفاً صدق آب بر آن می شود، وضو و غسل صحیح است.

اگر بچه چهار ماهه ای مرده به دنیا بیاید، مادر او باید غسل مس میت کند، بلکه اگر از چهار ماه کمتر هم داشته باشد بهتر است مادر او غسل نماید.

خونی که به‌ واسطه کوبیده شدن زیر ناخن یا زیر پوست می‌میرد اگر طوری شود که عرفاً دیگر به آن خون نگویند پاک است؛ ولی اگر به آن خون بگویند در صورتی که ناخن یا پوست، سوراخ شود اگر مشقّت ندارد، باید برای وضو و غسل خون را بیرون آورند و اگر مشقّت دارد باید اطراف آن را به‌ طوری که نجاست زیاد نشود، بشویند و پارچه یا چیزی مثل پارچه بر آن بگذارند و روی پارچه را به نیت جبیره، دست تر بکشند.
البته اگر انسان نداند که خون زیر پوست مرده یا گوشت به‌واسطة کوبیده شدن به‌آن حالت در آمده، پاک است.

به طور کلی کسی که به واسطه تنگی وقت تیمم کرده، چنانچه بعد از نماز آبی که داشته از دستش برود، اگر چه تیمم خود را نشکسته باشد، در صورتی که وظیفه اش تیمم باشد، باید دوباره تیمم نماید. اما اگر آب دارد و به واسطه تنگی وقت با تیمم مشغول نماز شود و در بین نماز آبی که داشته از دستش برود، برای نمازهای بعد می تواند با همان تیمم نماز بخواند.

نیت نمودن نایب لازم نیست.