در فرض سؤال اگر صاحبش به صدقه دادن راضی نشود، باید عوض آن به او داده شود.

احتیاط در این است که نمازش را به فرادا ادامه دهد.

عقد موقت باطل است و بنا بر احتیاط واجب تبدیل به عقد دائمی می شود.

پیرمرد و پیرزنی که گرفتن روزه برایشان مشقت دارد، گرفتن روزه بر آنان واجب نیست و باید برای هر روز یک مد طعام (مانند گندم، جو، برنج) به فقیر فدیه بدهند و اگر اصلاً توانایی روزه گرفتن ندارند، بنابر احتیاط واجب باید فدیه بدهند.

ج1و2) اگر مرد نمی‌دانسته که ازدواج با بهایی باطل است، بچه‌های حاصل از این ازدواج، حکم بچّۀ حلال را دارند، و ملحق به مسلمان هستند و ارث می‌برند، مگر این که بچه‌ها بعد از بلوغ بهایی شده باشند.

ج1) مسافر یا جوانی که خواندن نماز شب در وقتش برایش سخت است یا کسی که عذری مانند پیری یا بیماری دارد، می‌تواند قبل از نیمه شرعی به نیت ادا بخواند.
ج2) اگر مشمول پاسخ اول نبوده اید، مستحب است قضا نمایید.

در فرض مذکور، بنا بر احتیاط واجب باید تبعیض در تقلید نمایید؛ یعنی از آن مرجعی تقلید کنید که در آن باب فقهی اعلم است.

ج1) اگر نمازگزار تشهد و یا بعض تشهد مثل صلوات را فراموش کند و برای رکعت سوم بایستد، ولی پیش از رکوع یادش بیاید، هر چند مشغول تسبیحات شده باشد یا تسبیحات را به اتمام رسانده باشد، باید بنشیند و مقدار فراموش شده را بگوید و بعد از اتمام تشهد، دوباره ایستاده و تسبیحات رکعت سوم را مجدداً بگوید و نماز را ادامه دهد و پس از نماز، برای ایستادن بی‌جا، بنابر احتیاط مستحب دو سجده سهو به­ جا آورد.
ج2) در فرض مذکور تکلیفی ندارد و قضای بخشی از تشهد که فراموش شده است لازم نیست.

ج1) اجاره دادن مغازه برای کاشت ناخن (غیر ضروری با عدم امکان برداشت آن تا پایان وقت نماز) جایز نیست و اجاره، باطل است.
ج2) اجاره، صحیح است و مالک درآمد آن می‌شوید.

مادامی که در این مسأله به مرجع دیگر - که فتوا دارد - عدول ننموده، احتیاط در دادن کفاره عمدی و توبه است.

در فرض مذکور، نماز باطل نیست؛ بلکه باید بعد از نماز، دو سجدۀ سهو به جا آورد.

در فرض سؤال، وضو و نمازش صحیح است.

اگر واقف سهم خود را با صیغه، وقف نموده باشد و خود را متولی موقوفه قرار دهد، چنانچه خانه در تصرف متولی بوده نیاز به قبض جدید نیست و وقف تمام است و چنانچه تصرف همسر اول در خانه مانع از تصرف واقف بوده است قبض محقق نشده است.

نفقه اولاد بر مادر واجب نیست، بلکه نفقه فرزندان (اگر مالی از خود نداشته باشند) و همچنین زن بر عهده شوهر است و در صورتی که شوهر، فقیر باشد، نفقه فرزندان بر عهده پدر شوهر است، بله در صورتی که شوهر و یا پدر او و یا جد پدری شوهر توانایی مالی نداشتند، در این صورت نوبت به مادر می‌رسد.

لباس نمازگزار در شرایط عادی باید پاک باشد و نماز خواندن با لباس نجس، صحیح نیست.
بله در چهار صورت اگر بدن یا لباس نمازگزار نجس باشد، نماز صحیح است:
1) خون زخم، جراحت و دمل: اگر در بدن یا لباس نمازگزار، خون زخم، جراحت یا دمل باشد، چنانچه آب کشیدن بدن یا لباس یا عوض کردن لباس برای بیشتر مردم یا برای شخص او سخت و مستلزم حرج و مشقت است، تا وقتی که زخم، جراحت یا دمل خوب نشده است، می‌تواند با آن خون نماز بخواند. همچنین چرکی که با خون بیرون می‌آید یا دوایی که روی زخم می‌گذارند و نجس می شود، همین حکم را دارد.
2) خون کمتر از یک بند انگشت اشاره: اگر بدن یا لباس نمازگزار به خونی غیر از آنچه در صورت قبل ذکر شد آلوده باشد، در صورتی که مقدار آن کمتر از یک بند انگشت اشاره باشد، نماز با آن اشکال ندارد.
3) متنجس بودن لباس‌های کوچک: اگر لباس های کوچک نمازگزار، مانند جوراب، دستکش و عرقچین که با آنها نمی‌توان عورت را پوشاند و نیز انگشتر، دستبند و مانند آن، با نجاستی تماس پیدا کند و نجس شود، نماز با آن صحیح است.
4) اضطرار به پوشیدن لباس نجس: کسی که به‌خاطر سرما یا نداشتن آب و مانند آن ناچار شود که با بدن یا لباس نجس نماز بخواند، نمازش صحیح است.