اگر در ضمن معامله، شرط شده‌ خریدار آن را نفروشد باید خریدار به شرط عمل کند؛ البته در صورت تخلف، هر چند جایز نیست ولی معاملۀ جدید، صحیح است و در صورت اطلاع (از تخلف شرط)، می‌توان معاملۀ اول را فسخ کرد در این صورت، مشتری موظف است بدل کالای فروخته شده را برگرداند.
البته اگر شرط کند در صورت فروش به قدری بالا بفروشد که ظلم و اجحاف باشد، در اینصورت شرط فاسد است. لذا هرچند این شرط معامله اول را باطل نمی کند ولی عمل به آن جایز نیست.

اگر احتمال بدهد که پیش از اذان صبح برای غسل بیدار خواهد شد و تصمیم بر غسل هم داشته باشد ولی بیدار نشود، روزه‌اش صحیح است، ولی اگر بعد از بیداری دوباره خوابید و تا صبح بیدار نشد، باید قضای آن روز را بجا آورد.

اگر هر روز غیر از تعطیلات برای کار، سفر می‎کنید و این وضعیت حداقل سه ماه ادامه دارد و یا اگر مدت طولانی مثلا یک سال در هر ده روز یک سفر شغلی دارید، نماز در محل کار و بین راه تمام و روزه صحیح است؛ البته اگر ده روز هیچ سفری نداشته باشید و در یک محل توقف داشته باشید، در اولین سفر حکم مسافر دارید.

اگر هنگام خواندن نمازهای گذشته، اطمینان به داخل شدن وقت نماز داشته‌اید، نمازهای گذشته، قضا ندارند.

در فرض سؤال اگر وظیفه اش تیمم بوده و بعد از آن، کاری که وضو را باطل می کند، از او سر زده بنا بر احتیاط واجب برای صحت روزه باید دوباره تیمم کند. به هر حال اگر اطمینان داشته که تیمم دوباره لازم نیست، روزه آن روزش صحیح است و قضا ندارد.

ج1و2) باید اطراف آن را بشوید و احتیاط آن است که اگر کشیدن دست تر بر آن ضرر ندارد، دست تر روی آن بکشد.

اگر روزه دار در روزۀ واجب معین، بین روز، مردد شود که روزه را ادامه دهد یا نه یا تصمیم بگیرد یکی از مبطلات روزه را انجام دهد (نیت قاطع) ولی آن را انجام ندهد، بنابر احتیاط واجب باید روزه را تمام کند و بعداً قضای آن را بگیرد.

برای مستحاضۀ کثیره، جمع بیش از دو نماز با یک غسل، جایز نیست، هر چند در فرض سؤال.

اگر بدون وارد آوردن خسارت، تیمم انجام شود، اشکالی ندارد؛ مگر این که مالک یا متولی زمین صراحتاً از این کار نهی کرده باشد یا بدانید مالک یا متولی زمین راضی نیست.

ذبح در فرض مذکور، صحیح بوده و خوردن گوشت حیوان اشکال ندارد.

در فرض سؤال، در سفر به کمتر از مسافت شرعی، محدودیتی ندارد.

برای سجدۀ سهو، باید بعد از سلام نماز، فوراً به نیّت آن، پیشانی را بر چیزی که سجده بر آن صحیح است بگذارد و بنابر احتیاط واجب بگوید: «بسم اللَّه و باللَّه، السلام علیک أیها النّبیُّ و رحمة اللَّه و برکاته» سپس سر از سجده بردارد و دوباره به سجده رود و ذکر را تکرار کند و پس از آن تشهد بخواند و سلام دهد.

ج1) به طور کلی در وقت مخصوص هر نمازی خواندن نماز قضا یا مستحبی مانعی ندارد.
ج2) وقت مخصوص در مورد نماز صبح معنا ندارد. در وقت مخصوص نماز ظهر، خواندن نماز عصر ادائی همان روز صحیح نیست و در وقت مخصوص نماز عصر، نماز ظهر، قضا شده است و همچنین است نسبت به نماز مغرب و عشاء.

به طور کلی تبعیت در وطن، در مورد وطنِ اتخاذی است؛ بنا بر این اگر زن در انتخاب وطن و اعراض از آن، تابع ارادۀ همسرش باشد، قصد شوهرش برای او کافی است؛ بنا بر این شهری که زن با شوهرش برای زندگی دائم و به قصد توطّن به آن جا رفته، وطن وی هم محسوب می‌شود.

ج1) در فرض سؤال، روزه‌های مستحبی شما صحیح است.
ج2) اگر زمان دقیق شروع عذر (کشیدن و جراحی دندان) را نمی‌دانید، کافی است که مقدار حداقل (پنج روز) را قضا کنید. ضمناً چون تا ماه رمضان بعدی، قضای روزه‌ها را نگرفته‌اید، برای هر روز یک مد طعام (750 گرم گندم، آرد، نان، برنج و مانند آنها) به فقیر بدهید.