ادای شهادت و همچنین عیادت مریض، (اگر ارتباطش با مریض به حدّی باشد که عیادت جزء اموری که ضرورت عرفی دارند به حساب آید) از موارد ضرورت محسوب شود، خروج از مسجد بابت آن اشکال ندارد؛ البته باید از تأخیر بی مورد مانند نشستن یا استراحت زیر سایه و مانند آن اجتناب کند و بیش از مقدار ضرورت بیرون از مسجد نماند، در هر صورت اگر بیرون بودن از مسجد به قدری طول بکشد که صورت اعتکاف به هم بخورد، اعتکاف باطل می شود.

به طور کلی، معتکف می تواند برای امور ضروری شرعی و عرفی و عقلی (از جمله راهپیمایی روز قدس) از مسجد خارج شود؛ ولی اگر بیرون بودن از مسجد به قدری طول بکشد که صورت اعتکاف به هم بخورد، اعتکاف باطل می شود و نیز باید از تأخیرهای بی مورد؛ مانند نشستن یا استراحت زیر سایه و مانند آن اجتناب کند و بیش از مقدار ضرورت بیرون از مسجد نماند.

در فرض سؤال، تردد فقط در وقت ضرورت مانعی ندارد.

اعتکاف در حسینیه، صحیح نیست.

شب اول و چهارم جزء اعتکاف نیست.

محاسبه سه روز اعتکاف از طلوع فجر روز اول تا مغرب روز سوم است، بنابراین شب دوم و سوم جزء اعتکاف است و نباید از مسجد خارج شد.

معتکف ولو در فرض سؤال جایز نیست از روی اختیار در روز سوم، اعتکاف را قطع کند.

به طور کلی، در همه مساجد جامع می توان اعتکاف کرد؛ حتی در فرض سؤال و در مساجد غیر جامع هم که در آن نماز جماعت برپا می شود و دارای امام عادلی است، اعتکاف به قصد رجاء صحیح است.

ج1) اعتکاف در مساجد دیگر غیر از مساجد جامع و مساجد چهارگانه ـ مسجد الحرام مسجد النبی (صلی الله علیه وآله وسلم) مسجد کوفه و مسجد بصره ـ که در آن نماز جماعت برپا می شود و دارای امام عادلی است به قصد رجاء مطلوبیت (به امید اینکه مطلوب خداوند واقع شود) مانعی ندارد.
ج2) اعتکاف نباید کمتر از سه روز پی در پی باشد؛ البته در اعتکاف مستحب رها کردن آن قبل از پایان روز دوم جایز است؛ ولی اگر دو روز بماند، ماندن روز سوم واجب می شود و قطع آن در روز سوم مطلقاً جایز نیست و اگر قطع کرد باید مجدد آن را بجا آورد. روز دوم اعتکاف با اذان مغربِ روز دوم، کامل می شود.

در فرض سؤال اعتکاف، مانعی ندارد.

به طور کلّی، اگر در وطن نذر کند که در سفر روزه مستحبی بگیرد، روزه مستحبی گرفتن در سفر و اعتکاف اشکال ندارد؛ حتی اگر روزه واجبی به عهده او باشد.

مانعی ندارد.

در فرض سؤال اعتکاف مانعی ندارد؛ ولی در اعتکاف باید روزه های قضاء و یا کفاره را نیت نماید.

معتکف باید عاقل باشد؛ بنابراین اعتکاف دیوانه و مست و مانند اینها صحیح نیست و در فرض مذکور اعتکاف، قضا ندارد.

به طور کلی، معتکف باید عاقل باشد؛ بنابراین اگر خوردن داروی مزبور موجب مستی نشود ضرری به اعتکاف نمی زند.