فطریه، بنابر احتیاط واجب باید به فقیر شیعه دوازده امامی، پرداخت شود.

صحیح نیست؛ بلکه باید همان پولی که جمع شده است به فقرا داده شود.

دخل و تصرف در زکات، پس از جدا کردن مال به عنوان زکات، جایز نیست و باید خود زکات را به مصرف مجاز دیگر رساند.

پرداخت زکات فطره ولو در فرض سؤال، بر شما واجب است.

کسی که زکات می‎‌گیرد، عدالت در او شرط نیست؛ اگر فقرا شیعه باشند، می‌توان زکات مال را به آن‌ها داد. البته بنا بر احتیاط واجب، نباید شراب خوار یا متجاهر به گناه کبیره ای مانند شراب خواری باشد. در ضمن اگر دادن زکات به کسی، کمک به گناه یا وادار کردن او به کار زشت باشد و ندادن آن، جلوگیری از منکر باشد، نباید زکات به او بدهد.

در فرض سؤال بنا بر احتیاط، به فقرای همان شهری که هستید، پرداخت کنید. بله، اگر در محل و شهر خودتان، مستحق پیدا نشود، می‌‎توانید آن را به شهر دیگری ببرید و به فقرایی که واجب النفقه شما نباشند بدهید.

موارد، مختلف است. اگر زکات گندم و جو و کشمش و خرما باشد؛ دادن زکات در سال اول، کافی است؛ ولی در موارد دیگر، اگر تا سال بعد، نصاب باقی باشد، پرداخت دوباره زکات، واجب است.

زکات در فرض سؤال تعلق می گیرد.

به طور کلی دادن زکات سیّد به غیر سیّد اشکال ندارد و زکات زن بر عهدۀ شوهر است. البته ملاک در پرداخت فطریه، مُعیل (پرداخت کننده فطریه) است، نه عیال.

اگر مراتع یاد شده، زمینی است که در آن کشت نشده باشد، زکات، تعلق می گیرد.

زکات فطره برای هر نفر، سه کیلو طعام (گندم یا جو یا خرما یا برنج و مانند آن ) یا قیمت این‌ها است و ارتباطی به نگرفتن روزه (چه با عذر و چه بدون عذر) ندارد. ضمناً روزهایی را که زن به خاطر عادت ماهانه، روزه نگرفته است، باید پس از ماه رمضان قضای آن را بجا آورد و در صورت نگرفتن روزه تا رمضان بعد باید برای هر روز یک مد طعام به عنوان کفاره تأخیر به فقیر بدهد.

ملاک، قیمت منطقه ای است که می‌خواهید در آن جا زکات را از مال خود جدا کرده و بپردازید.

در فطریه، سرپرست خانواده ملاک است؛ یعنی اگر سرپرست، سید است، می‌تواند فطریه خود و عیالش را هم به سید و هم به غیر سید بدهد.

کسی که نماز عید فطر می‎خواند، بنا بر احتیاط واجب، باید فطریه را پیش از نماز عید بدهد؛ ولی اگر نماز عید نمی‎خواند، می‎تواند دادن فطریه را تا ظهر روز عید، تأخیر بیندازد.
اگر انسان موقعی که دادن زکات فطره واجب است، فطره را ندهد و کنار هم نگذارد، احتیاط واجب آن است که بعداً بدون این که نیّت ادا و قضا کند، فطریه را بپردازد.

اشکال ندارد؛ منتها انسان باید زکات فطره را به قصد قربت یعنی برای انجام فرمان خداوند عالم بدهد و موقعی که آن را می‎دهد، نیت دادن فطره نماید.