چنانچه نهی از منکر، نسبت به والدین، جز با گفتار تُند و خشن ممکن نباشد، آیا ساقط است؟

آیا ارشاد جاهل در موارد جهل به حکم، واجب و در موارد جهل به موضوع، جایز یا مستحب است؟

یکی از کارمندان بنده سر کار درست کار نمی‌کند؛ آیا بنده می‎توانم در گروه مجازی که همه کارکنانم هستند، این موضوع را بیان کنم؟ آیا این به معنای امر به معروف می‎باشد یا حکم ریختن آبروی مؤمن را دارد؟

مراد از معروف و منکر چیست؟ آیا ملاک و مصداقش فقط شرعی است یا این که عقل و عرف و عُقَلا در ملاک و مصداق معروف و منکر نقش دارند؟

آیا می شود پسر مجرد، دختر مجرد را نهی از منکر کند؟

یک نفر منکری انجام می‌دهد و احتمال می‌دهیم که اگر او را نهی کنیم، بسیار بدتر، آن کار را انجام دهد؛ مثلاً بگوییم به فلان مؤمن، اهانت نکن - بیشتر اهانت می‌کند - آیا به صِرف چنین احتمالی، می‌توان نهی از منکر نکرد؟ اگر این احتمال، گمان قوی باشد چه حکمی دارد؟

از کسی کاری می بینیم که علم به حرام بودن آن نداریم؛ آیا لازم است حتماً تحقیق کرده و حکمش را پیدا کنیم تا احیاناً در همان مورد یا موارد دیگر نهی از منکر کنیم؟

اگر گمان شود فرد گناه کار، اصرار بر گناه ندارد، آیا نهی او واجب است؟

در مورد رابطه با کسی که مرتکب منکری است و نهی قلبی و زبانی و حتی قطع رابطه در نهی از آن منکر، تأثیر ندارد، آیا وظیفه نهی از منکر به کلی ساقط می شود یا باید عند المواجهه، حداقل انکار قلبی را انجام داد؟

مادری دارم که شئونات اسلامی را رعایت نمی کند و با نامحرم بسیار شوخی می کند و موارد دیگر؛ چون پدرم فوت کرده اند من او را نهی از منکر می کنم ولی بسیار عصبانی می شود و موجب کدورت شده است. چه باید بکنم؟ چون رفتار زننده او به آبروی من نیز لطمه زده است.

گروهی از بانوان مؤمن به منظور احیای امر به معروف و نهی از منکر لسانی، به صورت خودجوش و گروهی، اقدام به نهی از منکر نسبت به خانم‌های بد حجاب می‌کنند و در پیاده روی خیابان یا بازارها و... به طور متوالی با فاصله دو سه دقیقه به خانم ها تذکر می‌دهند. این امر به طور معمول موجب انزجار خانم‌های بد حجاب از افراد محجبه‌ می‌شود. در فرض مذکور آیا این نوع امر به معروف، جایز است؟ در صورت جایز بودن آیا شرکت در این گروه‌ها برای احیای امر به معروف واجب می باشد؟

اگر کارمندی خوف داشته باشد که در صورت مبادرت به نهی از منکر، ضرری از طرف مسئولین بالاتر، متوجه او شود، آیا تکلیف از او ساقط است؟

آیا ترک نهی از منکر، باعث سقوط عدالت امام جماعت، می‎شود؟

وظیفه در برابر کسی که مشروبات الکلی تولید، توزیع و به فروش می رساند، چیست؟

جایی مطالعه می کردم و در توضیح "احتمال تأثیر"، آمده بود که "احتمال تأثیر" یعنی احتمالی بیش از 50 درصد؛ آیا این چنین تعبیری درست است؟ یا این که حتی اگر درصد کمی احتمال تأثیر بدهیم با وجود دیگر شرایط، امر به معروف و نهی از منکر، واجب می‌شود؟