ج1) اگر قیمت انگشتر به مقدار تقریبی دو و نیم گرم نقره یا بیشتر است، باید برای یافتن صاحب آن یک سال اعلان کنید - البته چون مسافر هستید می توانید به دیگران وکالت بدهید که این کار را از طرف شما انجام دهند -؛ و بعد از آن اگر صاحب مال پیدا نشد، می ‌توانید برای خود بردارید به قصد این که هر وقت صاحبش پیدا شد عوض آن را به او بدهید، یا برای او نگهداری کنید که هر وقت پیدا شد به او بدهید، ولی احتیاط مستحب آن است که از طرف صاحبش صدقه بدهید. و اگر در بین سالی که اعلان می کنید از پیدا شدن صاحب مال ناامید شوید، احتیاط واجب است که آن را صدقه بدهید.
ج2) اگر به وظیفه درست عمل کنید، بودن آن در جیب شما اشکالی ندارد، در هر حال در صورتی که در جیبتان باشد، نماز و وضو صحیح است.

موارد مختلف است، اگر مال مجهول المالکی باشد که در معرض تلف است و شما به قصد حفظ آن، اقدام کرده باشید، در صورتی که در حفظ آن کوتاهی نکرده باشید، ضامن نیستید.

در فرض مذکور اگر رد مظالم برای خودتان باشد، نمی توانید به واجب النفقۀ خویش مثل فرزندان یا والدین بدهید؛ ولی دادن رد مظالم دیگران به واجب النفقه تان اگر فقیر باشند، اشکال ندارد.

اگر از قرائن و شواهد و یا بر اساس تعهد اولیه مبتنی بر قانون مصوب مجموعه، مطمئن هستید که این افراد از وسائل خود اعراض کرده و یا اجازه تصرف داده اند، مخیّرید که از آنها در مجموعه خود استفاده کنید و یا به مجموعه خیریّه دیگر بدهید؛ اما اگر نسبت به اعراض از این وسائل یا رضایت صاحبان آنها مطمئن نیستید و امیدی به پیدا کردن صاحبان آنها ندارید، باید آن اشیاء و یا قیمت آن را به فقرای متدین صدقه بدهید هرچند مطابق احتیاط، آن است که با اذن حاکم شرع باشد.

باید از همسایه ها و خانه های نزدیک برای یافتن صاحب کبوتر (که بالش چیده شده و می دانید از دیگران است) جستجو کنید و چنانچه از پیدا کردن صاحب آن مأیوس شدید، کبوتر یا قیمت آن را از طرف صاحبش به فقیر صدقه بدهید.

در مورد ردّ مظالم و لقطه، باید همان مالی را که متعلق به دیگران است یا مبلغش را از طرف صاحبش به فقیر صدقه دهید و تبدیل آن به اشیاء دیگر جائز نیست، مگر این که از فقیر برای قبول صدقه و تبدیل آن به مال دیگر وکالت بگیرید.

موارد مختلف است. به هر حال اگر معاون آموزش اختیار قانونی چنین کاری را داشته است کافی است.

موارد مختلف است؛ اگر اطمینان دارید مبلغ مذکور متعلق به شما نیست، حق استفاده از آن را ندارید و باید به صاحبش برگردانید و اگر از دسترسی به مالک مأیوس هستید از جانب او به فقیر صدقه بدهید و در صورت شک، چنانچه حسابی است که به طور معمول فقط درآمد خودتان به آن واریز می شود، مصرف کردن آن اشکال ندارد.

مالی که انسان پیدا می‌کند چنانچه قیمتش کمتر از دو و نیم گرم نقره باشد تملک آن در همان حال بدون تعریف و فحص از مالکش جایز است؛ و اگر قیمتش بیشتر باشد و نشانه‌ای نداشته باشد که به واسطه آن، صاحبش معلوم شود، احتیاط واجب آن است که از طرف صاحبش به فقیر، صدقه بدهید.

ج1) در ردّ مظالم (هر مقدار که باشد) جایز است خودتان آن را به فقیر متدین و عفیف بدهید هر چند احتیاط مستحب آن است که از حاکم شرع اجازه بگیرید. و در فرض سوال به مقدار حداقلی که یقین دارید بدهی بر عهده شما است، صدقه دهید مثلا اگر بین 1000 تومان و 2000 تومان تردید دارید، همان مقدار کمتر، کفایت می کند.
ج2) حکم مال پیدا شده (لقطه) با حکم مجهول المالک متفاوت است. یکی از این تفاوت ها این است که در مجهول المالک به هیچ وجه اجازه تملّک مال داده نشده اما در لقطه تحت شرایطی که در رساله بیان شده است می توان آن را تملّک کرد.

ساعت مذکور در فرض سؤال که صاحبش آن را گم کرده است، حکم لقطه را دارد.

اگر بخواهید به عنوان ردّ مظالم محسوب شود، باید پول را از طرف کسانی که به آنها بدهکار هستید و دسترسی به آنها ندارید، به فقیر صدقه بدهید.

حلال نیست، مگر این که با رضایت صاحبان پول باشد.

اگر از پیدا کردن طرف مقابل، مأیوس است باید به مقدار حداقلی که یقین دارد، از طرف او به فقیر صدقه بدهد و احتیاط مستحب آن است که برای پرداخت صدقه از حاکم شرع اجازه بگیرد.

شرکت در اردوی مذکور تابع قانون است و اگر طبق قانون باید خسارتی پرداخت کنید، خسارت مربوطه را به همان پایگاه بسیج بپردازید و رد مظالم به حاکم کفایت نمی کند.